Conduit - Converge

There was nothing that I ever wanted more

Than for you to hold this deep within your heart

To lay beside me as my halo burns deep to cinder

And to wake me from my tired life

To give this ghost a home again

When you fall short and I fall short

This is where I pretend I’m as tall as the sky

Now there is no comfort in your apology

And no comfort in this shame

This is where I can duck for cover

From the overwhelming, the forever overhead

For the heart of old time’s sake I’ll stay warm with this

Numb from the neck up

She married me with a sympathy kiss

She married me in a heart shaped tomb

These days daydreams don’t burn as bright as they used to

Your broken promises boil over

Every syllable my swinging hammer

And every hesitation is loss to them

In the name of those lost to you

For them this time it is war

For me it’s easier to just walk away

Er was niets dat ik ooit meer wilde

Dan voor jou om dit diep in je hart te bewaren

Om naast me te liggen terwijl mijn aureool tot sintel brandt

En om me wakker te maken uit mijn vermoeide leven

Om deze geest weer een thuis te geven

Wanneer jij tekortschiet en ik schiet tekort

Dit is waar ik doe alsof ik zo groot ben als de hemel

Nu is er geen troost in uw verontschuldiging

En geen troost in deze schande

Hier kan ik schuilen

Van het overweldigende, de eeuwige overhead

In het hart van de oude tijd blijf ik hier warm bij

Verdoofd vanaf de nek omhoog

Ze trouwde met me met een condoleancekus

Ze trouwde met me in een hartvormig graf

Dagdromen branden tegenwoordig niet meer zo helder als vroeger

Je gebroken beloften koken over

Elke lettergreep mijn slingerende hamer

En elke aarzeling is verlies voor hen

In naam van degenen die u verloren zijn

Voor hen is het deze keer oorlog

Voor mij is het makkelijker om gewoon weg te lopen