OUTRO (Exclamation Point) - Common

Tell you something about poetry, it refuses

It breaks and asks to be broken

The broken pieces form a question mark

And this is the revolutionary poem, exclamation point

The radical belief that broken is beautiful

That breaking is essential

That revolution is built from wreckage

Exclamation comes from asking

The question is, «What use do we have for time not measured by the rivers

dancing beneath us?

In us?

Befor us?»

We pray like this, majestic, lectric

We slide, step, dip, shake, every room a dance floor

Let all my skin kin in, let sunshine in

Let me kiss on my loves chosen and fought for

Come, make you a plate

Pour some out

Return and get it

This is the thing about poems

They want to live

They remind us when we forget how to love and be love

How even leaves have veins with stories to tell

And we are the stories

We are the radical and hopeful

We are the revolutionary poem, exclamation point

You don’t have to go home, but this is only the start

The good part is what comes next

Vertel je iets over poëzie, het weigert

Het breekt en vraagt ​​om gebroken te worden

De gebroken stukjes vormen een vraagteken

En dit is het revolutionaire gedicht, uitroepteken

De radicale overtuiging dat gebroken mooi is

Dat breken is essentieel

Die revolutie is opgebouwd uit wrakstukken

Uitroep komt van vragen

De vraag is: "Wat hebben we aan tijd die niet door de rivieren wordt gemeten?"

dansen onder ons?

In ons?

Voor ons?»

We bidden zo, majestueus, lectric

We glijden, stappen, dippen, schudden, elke kamer een dansvloer

Laat al mijn huid binnen, laat de zon binnen

Laat me kussen op mijn liefdes gekozen en gevochten voor

Kom, maak een bord voor je

Giet er wat uit

Keer terug en ontvang het

Zo gaat het met gedichten

Ze willen leven

Ze herinneren ons eraan wanneer we vergeten hoe we moeten liefhebben en liefde zijn

Hoe zelfs bladeren aderen hebben met verhalen om te vertellen

En wij zijn de verhalen

Wij zijn de radicale en hoopvolle

Wij zijn het revolutionaire gedicht, uitroepteken

Je hoeft niet naar huis, maar dit is nog maar het begin

Het goede deel is wat er daarna komt