A Stir from Slumber - Colossus

As the spring rain hits my face

I quietly realize this could end no other way

And as the ground slowly turns black and wet

I solemnly walk astray

Down in a hollow of this rock

Sorry pieces that faintly resembles

I’ll carry this along somehow

My burden alone to bear

I draw a silent breath

A pungent smell of wet soil fills the air

The sky gave finally way

And the pieces yet remains

From below a gleaming sky

A slow movement of confusion and regret

A way out is running thin

And the journey is to beguin

Slow your breath

Lower your gaze

Stow your intentions

Forget your ways

This is the turning point

An open passage way

As the realities of common life

And your old self fades away

Terwijl de lenteregen mijn gezicht raakt

Ik besef stilletjes dat dit niet anders kan eindigen

En terwijl de grond langzaam zwart en nat wordt

Ik loop plechtig op een dwaalspoor

Beneden in een holte van deze rots

Sorry stukjes die er vaag op lijken

Ik zal dit op de een of andere manier meenemen

Mijn last alleen te dragen

Ik haal stil adem

Een doordringende geur van natte grond vult de lucht

De lucht gaf eindelijk toe

En de stukjes blijven nog steeds

Van onderaf een glimmende lucht

Een langzame beweging van verwarring en spijt

Een uitweg wordt steeds schaarser

En de reis moet beginnen

Vertraag je adem

Sla je blik neer

Berg je bedoelingen op

Vergeet je wegen

Dit is het keerpunt

Een open doorgang

Als de realiteit van het gewone leven

En je oude zelf vervaagt