Fungal Gardens - Colossus

Deep in the earth, where the sleeper gives birth to great wonders

In the belly of the soil where all living recoils and daylight gets torn asunder

Among false deeds and swollen leafs they slumber

As rites of passage clears the ashes exposes the worn and plundered

Where no thought dwell…

They feed the broken shell

Where the unconscious still lingers

The flicking of delicate fingers

Of the dirt out of wasted attempts

A sting of hope moving in the debris

Of the ashes out of fear and contempt

A single breath of life flows in the breeze

In days of yore, the seeker explored lost faces

When the ears of the broken hears the unspoken and connects the fading traces

Old tragedies becomes new remedies to bring action

Where all is destroyed, out of the void breeds a new distraction

With no air to dream

There is no life to be seen

Where the ghosts still roam

Is where they call their home

Dark, cavelike halls

Tear down the walls

Let out the night

Damp, suffocating rooms

Air out the womb

Let in the light

Oh, great winds, give me the wings to soar once again

Oh, take me with you, carry me up high and rejoyce as I ascend

Diep in de aarde, waar de slaper grote wonderen doet ontstaan

In de buik van de grond waar alle leven terugdeinst en het daglicht uiteen wordt gescheurd

Tussen valse daden en gezwollen bladeren sluimeren ze

Terwijl rites de passage de as opruimt, worden de versleten en geplunderde mensen blootgelegd

Waar geen gedachten wonen...

Ze voeden de gebroken schaal

Waar het onbewuste nog blijft hangen

Het zwaaien van tere vingers

Van het vuil uit verspilde pogingen

Een sprankje hoop beweegt in het puin

Van de as uit angst en minachting

Een enkele levensadem stroomt in de wind

Vroeger verkende de zoeker verloren gezichten

Wanneer de oren van de gebrokenen het onuitgesproken horen en de vervagende sporen verbinden

Oude tragedies worden nieuwe remedies om tot actie te komen

Waar alles wordt vernietigd, kweekt uit de leegte een nieuwe afleiding

Zonder lucht om te dromen

Er is geen leven te zien

Waar de geesten nog steeds rondzwerven

Is waar ze hun thuis noemen

Donkere, grotachtige gangen

Breek de muren af

Laat de nacht uit

Vochtige, verstikkende kamers

Lucht uit de baarmoeder

Laat het licht binnen

Oh, geweldige wind, geef me de vleugels om opnieuw te vliegen

Oh, neem me mee, draag me omhoog en verheug me als ik opstijg