Letter To Alan - Cold Chisel

When it’s time for your reflection

As you wait till help arrives

See our good friend’s face on the dashboard

And to know you cannot leave that cab alive

Do you know I reach for you, from later times

Once I knew

Once I knew

Now I’m walking

Now I’m walking in the dark

Like bells our dogs are yelling

All across Centennial Park

And the Sunday morning light just sends me blind

And I’m only feeling useless

Cause there’s nothing I can blame

Every person, thing and circumstances

That moves this perfect day

You’ve left behind

And I’m thinking

Christmas 1982

Round this time a year ago

Gaskill sold his boat

And headed for the Cross to sink a few

Never trust a Wayside Chapel crowd

On Christmas Eve

They must be entertained

And if a stranger does the dying

That’s O.K.

And I’m sitting in a hotel room

Along Rue St. Louis

Dialing old phone-numbers down the line

And I measure my position

To the obstacles we crossed

The territory covered

And the parties that we lost

Those were the days

And if I don’t hang around

Our old gambling grounds

It does not mean that I’ve forgotten

We believed, and I still do

Wanneer het tijd is voor je reflectie

Terwijl u wacht tot er hulp arriveert

Zie het gezicht van onze goede vriend op het dashboard

En om te weten dat je die taxi niet levend kunt verlaten

Weet je dat ik naar je reik, uit latere tijden

Zodra ik het wist

Zodra ik het wist

Nu loop ik

Nu loop ik in het donker

Als bellen schreeuwen onze honden

Overal in Centennial Park

En het zondagochtendlicht stuurt me gewoon blind

En ik voel me alleen maar nutteloos

Want er is niets dat ik de schuld kan geven

Elke persoon, ding en omstandigheden

Dat beweegt deze perfecte dag

Je hebt achtergelaten

En ik denk

Kerstmis 1982

Rond deze tijd een jaar geleden

Gaskill heeft zijn boot verkocht

En op weg naar het kruis om er een paar te laten zinken

Vertrouw nooit een menigte van Wayside Chapel

Op kerstavond

Ze moeten vermaakt worden

En als een vreemdeling de stervende doet?

Dat is goed.

En ik zit in een hotelkamer

Langs Rue St. Louis

Langs de lijn oude telefoonnummers bellen

En ik meet mijn positie

Naar de obstakels die we hebben overgestoken

Het bestreken gebied

En de partijen die we hebben verloren

Dat waren de dagen

En als ik niet rondhang?

Onze oude gokterreinen

Het betekent niet dat ik het vergeten ben

We geloofden, en dat doe ik nog steeds