Juliet - Cold Chisel

Jet-lag cramps the lonely face

Cheek-bones pinched and tired

It’s a cold tarmac breeze

That wraps the terminal around

Flight-times drag the night along

Cab skids down the freeway

Time to find a bed

For the weeks ahead

It’s goodbye

Ice-lines rim the city streets

And tire-whines rip the blacktop

And the lamps wheel above

The misty overpass

And Bergman’s face in black and white

Repeated down the alleys

A prayer above

For broken love

And goodbyes

Juliet in travel coat

Leans wasted on the window

Takes a long, long drag

To try and settle down

It kills her how he turned away

How he ripped their love apart

Starts to cry

Lets the curtain fall

It’s goodbye

Jetlag verkrampt het eenzame gezicht

Jukbeenderen geknepen en moe

Het is een koude asfaltbries

Dat wikkelt de terminal rond

Vluchttijden slepen de nacht mee

Cabine slipt over de snelweg

Tijd om een ​​bed te zoeken

Voor de komende weken

Het is vaarwel

IJslijnen omzomen de straten van de stad

En bandengejank scheuren de blacktop

En de lampen draaien erboven

Het mistige viaduct

En Bergmans gezicht in zwart-wit

Herhaald in de steegjes

Een gebed hierboven

Voor gebroken liefde

en tot ziens

Julia in reisjas

Leunt verspild op het raam

Duurt een lange, lange sleep

Om te proberen te settelen

Het doodt haar hoe hij zich afwendde

Hoe hij hun liefde verscheurde

Begint te huilen

Laat het doek vallen

Het is vaarwel