Daskarzine - Cold Chisel

Well Daskarzine, she was pretty bland

As she stretched out in the corner of the room

She was Oh!

so lazy with her pistol hand

As her hair hung hot off the loom

A red-eyed Chicken felt like stepping in

But his lines lacked their customary cool

Her conversation flowed like treacle from a tin

And Chicken felt like some kind of fool

Oh Yeah!

Her every move

Is a lesson in street ballet

And they speak her name in cheap hotels

From Turkey to Marseillaise

Seduction seems to hang in the dressing-room air

But no-one knows just who’s seducing who

She puts it out wave after wave

And never seems to miss the slightest cue

Outside in the wings

The curtain-boys cry lonely

Their one true love is Daskarzine

And for her they’ll all die slowly

Oh babe, she says, we’ve got to die sometime

It’s the sweetest thing we do

Why not die from month to month

With my touch to help you through

Now Chicken left the room feeling angry and cold

Young Stetson looked reluctant and lame

Daskarzine had him neatly pidgeonholed

And he was just clinging blindly to his name

I’m Stetson and I ain’t so bad, he kept on saying

But his mind was trapped in some kind of cage

He had failed at the ancient art of role-playing

And was fighting to leave the bleeding stage

On the radio

A tenor saxaphone

Cries sweet jazz poetry

And it breaks on Daskarzine’s facade

Of false serenity

Nou Daskarzine, ze was nogal flauw

Terwijl ze zich uitstrekte in de hoek van de kamer

Ze was O!

zo lui met haar pistoolhand

Terwijl haar haar heet van het weefgetouw hing

Een kip met rode ogen had zin om binnen te komen

Maar zijn lijnen misten hun gebruikelijke coolheid

Haar gesprek vloeide als stroop uit een blikje

En Kip voelde als een soort van dwaas

O ja!

Haar elke beweging

Is een les in straatballet

En ze spreken haar naam in goedkope hotels

Van Turkije tot Marseillaise

Verleiding lijkt te hangen in de lucht in de kleedkamer

Maar niemand weet precies wie wie verleidt

Ze zet het golf na golf uit

En lijkt nooit de geringste cue te missen

Buiten in de coulissen

De gordijnjongens huilen eenzaam

Hun enige ware liefde is Daskarzine

En voor haar zullen ze allemaal langzaam sterven

Oh schat, zegt ze, we moeten ooit dood

Het is het liefste wat we doen

Waarom ga je niet van maand tot maand dood?

Met mijn aanraking om je te helpen

Nu verliet Chicken de kamer met een boos en koud gevoel

Jonge Stetson zag er terughoudend en kreupel uit

Daskarzine had hem netjes piedgeonholed

En hij klampte zich blindelings vast aan zijn naam

Ik ben Stetson en ik ben niet zo slecht, bleef hij maar zeggen:

Maar zijn geest zat gevangen in een soort kooi

Hij had gefaald in de oude kunst van het rollenspel

En vocht om het bloedende stadium te verlaten

Op de radio

Een tenorsaxafoon

Huilt zoete jazzpoëzie

En het breekt op de gevel van Daskarzine

Van valse sereniteit