Hautalinnut - Cmx

Muistatko kuten minä

Vai muistatko toisin:

Kuolleiden koivujen puisto

Peilit tyhjissä huoneissa

Tunsitko kuten minä

Vai tunsitko toisin:

Luhistuneen patsaan

Anova katse taivaalle

Näitkö sen kuin minä

Vai näitkö toisin aivan:

Vaeltavat linnut

Jotka nukkuu taivaalla

Uskoitko kuin minä

Itseesi uskoitko:

Vartalon verhottuun kaareen

Silmän syvyyteen

On suihkulähde kuivunut

Ja oksat sen yllä kuolleet

Olitko siellä kanssani

Olinko sittenkin yksin:

Kolean keskipäivän kujat

Harmaaksi kalkitut

Oliko samaa sinun pelkosi

Vai jotain outoa, omaasi:

Sotilaitten askeleet

Huudot, kirveltävä savu

Ja ikkunassa hahmo

Ehkä sinun hahmosi:

Kääntymässä pois

Kenties kieltäen kaiken

Kuuntelitko ne huudot

Vai suljitko korvasi

Yö kun kuljetti pois

Kaiken väen kuin omakseen

On suihkulähde kuivunut

Ja oksat sen yllä kuolleet

Haistoitko kummat kukat

Vai olitko turtunut

Ammuttu vanha Aleksei

Tuoliinsa köytetty

Loputtomat torit, kuljitko

Samoin risaisin kengin

Tyhjät aukiot, märät

Roikkuvat julisteet

Oliko sylini lämmin

Vai viluasiko värisit

Vanhan plataanin varjo

Kirje kadonneelta veljeltä

Ja leivän kuiva kuori

Tunsitko, oli suloinen

Neljännen päivän aamuna

Oli haudat vielä tyhjät

On suihkulähde kuivunut

Ja oksat sen yllä kuolleet

Itkitkö samaa surua

Vai oliko sinulla omasi

Kielletty nauru ja rakkaus

Joku yksinäinen lapsuus

Ja samako hiljaisuus piiritti

Vai kuulitko sävelmän jonkin

Kevätpäivän loistossa

Yllä kuolevan kaupungin

Annoitko saman lupauksen

Vallassa saman näyn

Korkealta ja raskaana

Satavan uhman ja kaipauksen

Karkasitko kuten sovittiin

Tänne kauas, tähän paikaan

Tyhjän kirkon torni hauras

Juna tuoko sinua

On suihkulähde kuivunut

Ja oksat sen yllä kuolleet

Onko henkesi tulessa vielä

Ja tulemme yhtä liekkiä

Herinner je je net als ik

Of herinner je je anders:

Park van de Dode Berken

Spiegels in lege kamers

Voelde je je net als ik

Of voelde je je anders:

Een ingestort standbeeld

Anova staart naar de lucht

Heb je het gezien zoals ik deed?

Of zag je anders:

Trekvogels

Wie slaapt er in de lucht

Geloofde je zoals ik?

Geloofde je in jezelf:

Naar de gesluierde boog van het lichaam

Tot in de diepte van het oog

Er is een fontein opgedroogd

En de takken erboven zijn dood

Was je daar bij mij?

Was ik tenslotte alleen:

Steegje van de drie middagen

witgekalkt

Was jouw angst hetzelfde?

Of iets raars, het jouwe:

De stappen van de soldaten

Geschreeuw, stekende rook

En een personage in het raam

Misschien jouw karakter:

Wegdraaien

Misschien alles ontkennen

Heb je naar die kreten geluisterd?

Of heb je je oren gesloten

De nacht die je meedroeg

Alle mensen als hun eigen

Er is een fontein opgedroogd

En de takken erboven zijn dood

Heb je een van beide bloemen geroken?

Of was je verdoofd?

Schoot oude Alexei

Touw in zijn stoel

Eindeloze pleinen, heb je gelopen?

Ik zou Keng op dezelfde manier verscheuren

Lege vierkanten, nat

Hangende posters

Was mijn schoot warm?

Of je huiverde

Schaduw van een oude plataan

Een brief van een verloren broer

En de droge korst van het brood

Voelde je, was lief

Op de ochtend van de vierde dag

De graven waren nog leeg

Er is een fontein opgedroogd

En de takken erboven zijn dood

Heb je hetzelfde verdriet gehuild?

Of had je de jouwe?

Verboden lachen en liefde

Iemand met een eenzame jeugd

En dezelfde stilte belegerde hem

Of heb je ergens een deuntje in gehoord?

In de pracht van de lentedag

Boven de stervende stad

Heb je dezelfde belofte gedaan?

In de kracht van dezelfde visie

Hoog en zwanger

Honderd tarten en verlangens

Ben je weggelopen zoals afgesproken?

Hier ver, naar deze plek

De toren van een lege kerk is kwetsbaar

De trein brengt je

Er is een fontein opgedroogd

En de takken erboven zijn dood

Staat je geest nog steeds in vuur en vlam?

En we zullen één vlam zijn