Aura - Cmx

elämän keskipäivässä

minäkin eksyin synkkään metsään

aamupäiväin kappaleisiin

iltojen ikävään

missä

kasvot puhuvat omaa kieltään

oppivat suruaan nauramaan

ja elämän hauraat astiat

katsovat ihmetellen toisiaan

askel ja pysähdys kerrallaan

yksi nurin yksi oikein

etsi tietäjoka hehkuu

polkua joka puhuu

se on käsiesi liikkeissä

se on taivaankannen valoissa

se on päivälläja yölläja aina

se on täälläse on muualla

se ei puhu, ei voi vastata

olen ymmärtänyt tämän sen valossa

talvi toi meidät tähän paikkaan

missälepäämme kylki kyljessä

opimme enemmän toisiamme

opimme ajoissa luopumaan

en ehkätiedämitätehdä

vaikka joskus olenkin varma

ja joskus makaan aivan hiljaa

ja uskallan vain epäillä

jos yrittäisin puhua vain sanoja

käsiin jäänyt kosketuksen paloja

täytyy luopua, ajatella uudelleen

itsensäja muut

op de middag van het leven

Ik ben ook verdwaald in het sombere bos

in de ochtend naar de liedjes

de missers van de avonden

waar

het gezicht spreekt zijn eigen taal

leren lachen om hun verdriet

en de fragiele vaten van het leven

kijken elkaar verbaasd aan

stap en stop tegelijk

één ondersteboven één rechts

zoek een wijze die gloeit

een pad dat spreekt

het zit in de bewegingen van je handen

het is in de lichten van de lucht

het is dag en nacht en altijd

het is hier is ergens anders

het spreekt niet, kan niet antwoorden

Ik heb dit in het licht ervan begrepen

de winter heeft ons naar deze plek gebracht

waar onze zij aan zij

we leren meer van elkaar

we zullen leren om op tijd op te geven

Ik weet misschien niet wat ik moet doen

hoewel ik soms zeker ben

en soms lig ik heel stil

en ik durf alleen maar te twijfelen

als ik probeerde alleen woorden te spreken

stukjes aanraking in de handen

moet opgeven, denk nog eens na

zichzelf en anderen