Лошадка - CloudLight, Masha Hima

Быть может лучше было жить в магазине игрушек

Там остаться бездушным и скучным

Затянуть ценник к горлу потуже

У вас разные цели, а я разная

С тем ли вы, что называется дружбой?

А я в разном лице, что снаружи, внутри

Что я разный в постели, на службе

Среди слабых костей и натруженных мышц я ищу твои пальцы

Среди гривы, запутанной блядством

Я прошу тебя просто убрать их

Впредь заменив этим фразы, мол

«Я такой классный, пялься на меня»

Чёрт побери, когда я опять захвачу их —

Я заточу целый мир под копыта,

Но только ты меня научишь пыткам

Когда чайник в душе закипит

Я закрою руками свой пар

Или ты мне ладошкой закроешь рот на замок

Требуя тишины в мире без правил

Помню день, когда дети носились оравой

Я хотел было кинуть дурацкую полку навек, и плевал бы

Плевый бы на все эти раны

Тебе жалко обидеть лошадку

Жалко не в моих силах решать как

Уберечь от щекотки,

Но

И бежать на своих четырёх на войну налегке

На своих четырёх становится как шавка

На своих четырёх становится никем вдруг под утро в дурацких пижамках

Вдох, вдох, вдох

Смотри в глаза, мне не больно

Так здорово быть своим игрушечным пони

Вдох, вдох, вдох

Царапая пол коридора

Может это сон, и хоть кому-то я дорог

У вас разные цели, а я разная

С тем ли вы на самом деле

Чтобы деревом вырос расшатанный стебель?

Лошадка в узде, и лошадка везде

Где успеет рисунок оставить подковой на память

Ты смеёшься опять с неё ночь

Мол, ещё раз такое попробуй напялить

И я рад больше не обитать в них, ломать в крошки мелкие танки

И обратно ты бросишь на пол её

Ночью, я пятнаю на коленках, не так ли?

Самый лучший друг, смешно,

Но выбирай кого захочешь

Ей наплевать на меня днём

Тебе наплевать на меня ночью

Копыта топайте, топайте

На полу в нарисованном городе

И в неописуемом холоде люстры

В нарисованном городе грустно

Во власти двух малышей даже лучше

Было жить в магазине игрушек

Там остаться безжизненной, маленькой, плюшевой тушкой

И там среди тех, кто бы не знал боли

Среди тех, кто бы не знал пони

Среди тех, кого бы не один из вас толком бы не запомнил

Медленно движется время

Кажется, будто привык и поверил

Вдруг я прилип, это правда

Просто к чумазым рукам их прилип на варенье

Вдох, вдох, вдох

Смотри в глаза, мне не больно

Так здорово быть своим игрушечным пони

Вдох, вдох, вдох

Царапая пол коридора

Может это сон, и хоть кому-то я дорог

Misschien was het beter om in een speelgoedwinkel te wonen

Er om zielloos en saai te blijven

Draai het prijskaartje strakker aan de keel

Jij hebt andere doelen, maar ik ben anders

Ben je met wat vriendschap wordt genoemd?

En ik heb een ander gezicht, wat is buiten, binnen

Dat ik anders ben in bed, op het werk

Tussen de zwakke botten en gespannen spieren, ben ik op zoek naar je vingers

Tussen de manen verward met hoer

Ik vraag je om ze gewoon weg te nemen

Voortaan, ter vervanging van deze zinnen, zeggen ze:

"Ik ben zo cool, staar me aan"

Verdomme, als ik ze weer pak -

Ik zal de hele wereld onder mijn hoeven opsluiten,

Maar alleen jij kunt me leren martelen

Als de waterkoker kookt onder de douche

Ik zal mijn stoom bedekken met mijn handen

Of sluit je mijn mond met je handpalm

Stilte eisen in een wereld zonder regels

Ik herinner me de dag dat de kinderen rondrenden

Ik wilde voor altijd de stomme plank weggooien, en zou hebben gespuugd

Geef niet om al deze wonden

Je hebt medelijden met het pijn doen van het paard

Het is jammer dat het niet in mijn macht ligt om te beslissen hoe

Beschermen tegen kietelen

Maar

En ren op je vier naar de oorlog lichtjes

Op zijn vier wordt als een bastaard

Op zijn vier wordt hij 's ochtends plotseling een niemand in een stomme pyjama

Adem in, adem in, adem in

Kijk in mijn ogen, het doet me geen pijn

Het is zo cool om je speelgoedpony te zijn

Adem in, adem in, adem in

Krabben op de vloer van de gang

Misschien is het een droom, en ben ik tenminste dierbaar voor iemand

Jij hebt andere doelen, maar ik ben anders

Ben je echt bij?

Om een ​​verbrijzelde stam in een boom te laten groeien?

Het paard zit in het hoofdstel en het paard is overal

Waar de tekening tijd heeft om een ​​hoefijzer achter te laten als aandenken

Je lacht weer met haar 's nachts

Probeer het maar weer eens aan te doen

En ik ben blij dat ik er niet meer in woon, om kleine tanks in kruimels te breken

En terug gooi je het op de grond

's Nachts maak ik vlekken op mijn knieën, nietwaar?

Beste vriend, grappig

Maar kies wie je wilt

Overdag geeft ze niet om mij

Je geeft 's nachts niet om mij

stamp met je hoeven, stamp

Op de vloer in een geschilderde stad

En in de onbeschrijfelijke kou van de kroonluchter

Het is triest in de getekende stad

In de kracht van twee kinderen is het nog beter

Woonde in een speelgoedwinkel

Er om levenloos, klein, pluche karkas te blijven

En daar onder degenen die geen pijn zouden kennen

Onder degenen die geen pony's zouden kennen

Onder degenen die niemand van jullie zich echt zou herinneren

De tijd gaat langzaam

Het lijkt alsof hij gewend was en geloofde

Plots zit ik vast, het is waar

Gewoon vast aan hun vuile handen voor jam

Adem in, adem in, adem in

Kijk in mijn ogen, het doet me geen pijn

Het is zo cool om je speelgoedpony te zijn

Adem in, adem in, adem in

Krabben op de vloer van de gang

Misschien is het een droom, en ben ik tenminste dierbaar voor iemand