Al Di La - Cloud Rat

Eyes open, feet sweating on satin

Flickering pain lighting up

Hitch me to the reaper

Theater curtain, studded vest

This limbo you breathe in

Eerie cold in my chest

Why are you collecting plastic?

Why all the trash?

Stone-colored hands too brittle to move

«Its closer than ever

Did you hear that faint roar?»

Sandprints, overdosed

You’ve fallen off now

You lost now.

The neuro-bombs implode

She turns over and slides closer

«I have earned my urn

The one that’s left at my gravesite, next to the name tattooed on your hand.»

Flower blooming from inside a skull

Skull;

Hem of the horizon

The madness of all things

Ogen open, voeten zweten op satijn

Flikkerende pijn licht op

Koppel me aan de maaier

Theatergordijn, vest met studs

Dit limbo dat je inademt

Griezelig koud in mijn borst

Waarom zamel je plastic in?

Waarom al het afval?

Steenkleurige handen te broos om te bewegen

«Het is dichterbij dan ooit

Heb je dat zwakke gebrul gehoord?»

Zandafdrukken, overdosis

Je bent er nu afgevallen

Je hebt nu verloren.

De neuro-bommen imploderen

Ze draait zich om en schuift dichterbij

"Ik heb mijn urn verdiend"

Degene die op mijn graf is achtergelaten, naast de naam die op je hand is getatoeëerd.»

Bloem die van binnenuit een schedel bloeit

Schedel;

Zoom van de horizon

De waanzin van alle dingen