En blåtonet gråzone - Clemens

Arh, lortet det går ned

Hva sker der?

Jeg tror ingengang selv jeg ved besked

Arhh, mit hoved

Send den blunt rundt, La' mig få et hvæs til

Lortet er ved at koge over i den blæste

Jeg er høj på stress, hvileløs

Jeg får aldrig ro

Selv min mor si’r at jeg bør gå til psykolog

Men hva sku det hjælpe?

Indtil nu har ingen folk troet mine

Forklaringer på hvorfor jeg har hovedpine

Der er krig indeni, det tit det hænder

Og jeg lider når mine forskellige sider bli’r uvenner

Det dunker som migræne, ørene hyler som en sirene

Jeg tror ik' jeg er en af dem som man kalder skizofrene

Men jeg føler mig splittet, ligesom skilsmissebørn

I duel med mig selv, så jeg tar min tørn

Det tager på mit indre, jeg prøver at forhindre

At min hjerne den slår klik

Det hjælper ik' jeg kan ik' hindre

Smerten min verden vil altid være sort

En blåtonet gråzone — Det er noget lort

Det hele ser tomt ud som en junkies øjne

Jeg kolidere med realitet og fortrækker løgne

(Flygter mentalt)

Og jeg ka' ikke engang gennemføre en halv uge

Uden at ryge mig skæv så jeg er ude i et misbrug

Jeg lever et hundeliv — drikker mig tit stiv

Tror jeg får det bedre, men jeg er stadig depressiv

Færdes tæt på kanten i manglen på spænding

Har overvejet at ta' springet for at få det til at tage en vending

Selvmord er for tabere, men jeg tror at jeg føler mig som en vinder

Den dag at livet det forsvinder

Og min ånd igen er fri

Gid jeg slipper for den indre krig

Folk si’r: «Clemens det er en syg fantasi»

Og jeg kun gi' dem ret

Men fuck jeg er træt

Af det samle gamle skidt, jeg ønsker tit det ender brat!

Arh, shit, het gaat naar beneden

Hoe gaat het?

Ik denk niet eens dat ik de boodschap ken

Ahhh, mijn hoofd

Stuur het botweg rond, laat me nog een keer sissen

De troep kookt over in de wind

Ik ben high van stress, rusteloos

Ik rust nooit

Zelfs mijn moeder zegt dat ik naar een psycholoog moet

Maar wat zou dat helpen?

Tot nu toe geloofden geen mensen de mijne

Uitleg waarom ik hoofdpijn heb

Er is oorlog van binnen, het gebeurt vaak

En ik lijd als mijn verschillende kanten ontvriend raken

Kloppend als een migraine, oren die loeien als een sirene

Ik denk niet dat ik een van die mensen ben die schizofrenen worden genoemd

Maar ik voel me verscheurd, als kinderen van echtscheiding

In een duel met mezelf, dus ik neem mijn beurt

Het neemt mijn binnenkant in beslag, ik probeer te voorkomen

Dat mijn brein het verslaat, klik

Het helpt niet, ik kan het niet voorkomen

De pijn, mijn wereld zal altijd zwart zijn

Een blauw getint grijs gebied - Dat is onzin

Het ziet er allemaal leeg uit als de ogen van een junkie

Ik bots met de realiteit en geef de voorkeur aan leugens

(Mentaal vluchten)

En ik kan niet eens een halve week volmaken

Zonder te roken ben ik krom dus ik zit in een verslaving

Ik leef het leven van een hond - drink mezelf vaak stijf

Denk dat ik beter word, maar ik ben nog steeds depressief

Loopt dicht bij de rand bij gebrek aan opwinding

Overwogen om de sprong te wagen om het een draai te geven

Zelfmoord is voor verliezers, maar ik denk dat ik me een winnaar voel

De dag dat het leven verdwijnt

En mijn geest is weer vrij

Ik wou dat ik kon ontsnappen aan de interne oorlog

Mensen zeggen: «Clemens, het is een zieke fantasie»

En ik geef ze alleen gelijk

Maar verdorie, ik ben moe

Van alle oude rotzooi zou ik vaak willen dat het abrupt zou eindigen!