Il viola - Claudio Simonetti, Gian Pieretti

Son tornato un po' più tardi

Ti ho chiamato, ma non c’eri

Ho finito tutto ieri

Il perché non lo so più

La mia casa così vuota

Sembra quasi un ospedale

Ci sto bene, ci sto male

Solo che non morirò

Certo che il viola è un bel colore

Quanto ne bevuto non lo so

Quando sonno, quanta fame ho

Forse no… o forse no

Che cos'è la tenerezza?

È soltanto un’emozione

E l’estate è una stagione

Che non mi ha scaldato mai

Meno male che ogni tanto

Ho trovato un’avventura

Più che altro per paura

Che l’avessi solo tu

Certo che il viola è un bel colore

Quanto ne bevuto non lo so

Quando sonno, quanta fame ho

Forse no… o forse no

Io capisco che l’amore

Non ha spazi né frontiere

Ma potevi anche morire

E non mi volevi più

Ho finito il mio orgoglio

E ti do solo un consiglio

Tu riportami mio figlio

E poi fai quello che vuoi

Ik kwam wat later terug

Ik heb je gebeld, maar je was er niet

Ik heb het gisteren allemaal afgemaakt

Ik weet niet meer waarom

Mijn huis zo leeg

Het lijkt bijna een ziekenhuis

Ik ben goed, ik ben slecht

Ik ga gewoon niet dood

Paars is natuurlijk een mooie kleur

Ik weet niet hoeveel ik dronk

Wat heb ik honger als ik slaap

Misschien niet... of misschien niet

Wat is tederheid?

Het is maar een emotie

En de zomer is een seizoen

Dat heeft me nooit verwarmd

Gelukkig af en toe

Ik heb een avontuur gevonden

Meer dan wat dan ook uit angst

Dat alleen jij het had

Paars is natuurlijk een mooie kleur

Ik weet niet hoeveel ik dronk

Wat heb ik honger als ik slaap

Misschien niet... of misschien niet

Ik begrijp die liefde

Het heeft geen spaties of randen

Maar je zou ook kunnen sterven

En je wilde me niet meer

Ik liep uit mijn trots

En ik geef je alleen wat advies

Je brengt mijn zoon terug naar mij

En dan doen wat je wilt