Mheall sí lena glórthai mé - Clannad

Fuaim

Mheall Si Lena Glorthai Me

Seo mo mhallacht ar na mná,

‘S iad a mhearaigh mé‘gus rinne mo chrá,

Thit méI dtús mo shaoil I ngrále spéirbhe, an álainn óg

Is mheall sílena glorthaímé.

‘S íbhísochmaílaghach gan bhróid,

‘S íba mheallachaí‘s ba mhilse póg,

Bhísécróiúil greannmhar cóir ‘s níbréag a bhfuil mé‘rá,

Gur mheall sílena glorthaímé.

Shíl ménach raibh duine bocht ar mo dhream,

Nach raibh sa tsaol seo ach spórt is greann,

Ach faraoir táméfágtha anois go fann, modhobhrán bhoct liom féin,

Ómheall sílena glorthaímé.

Is iomaíoiche fhada fhuar,

A chaith mé‘suiríleithe chois na gcruach,

Is a ‘teacht ‘na ‘bhaile arís gan ghruaim le bodhránacht a' lae,

Nuair a mheall sílena glorthaímé.

Thóg sía seotlaíI bhfad ar shiúl,

Is d’fhág símise a' sileadh na sul,

Nar chuma liom dámbínn a' dúil, lena feicéail arís níos mó,

Och, mheall sílena glorthaímé.

Nach doiligh domhsa theacht fríd a' tsaol,

O d’eálaigh an ainnir úd a chráigh mo chroí,

Is d’fhág símise lag gan bhrí‘o mo chaitheamh ‘s ‘o mo chloí,

Ómheall sílena glorthaímé.

Ach dábhfáighinn-s"a an saol seo ar mo mhian,

Scéal cinnte go mbeimis óg a choích',

Nóchuirfin-se lámh na cloige arís

Go dtían t-am arbh fhiúbheith beo

Nuair a mheall sílena glorthaímé.

Geluid

Si Lena Glorthai trok me aan

Hier is mijn vloek op de vrouwen,

Zij zijn degenen die me ellendig hebben gemaakt en me hebben gekweld,

Ik viel in het begin van mijn leven In de liefde van de hemel, de mooie jonge man

Sheilana trok me aan.

‘Je bent een arrogante idioot,

Kus is zoeter en zoeter,

Met een eerlijke mond, grappig, eerlijk en grappig, zeg ik,

Die sílena trok me schreeuwend aan.

Méan dacht dat ik een arm mens was,

Dat er in deze wereld alleen maar sport en humor was,

Maar helaas ben ik nu vaag links, een arm gemompel tegen mezelf,

Ze is een glimlach op mijn gezicht.

Het is een lange koude concurrent,

Die ik heb gevlogen langs de kant van de hopen,

Zonder somberheid weer thuiskomen met de verveling van de dag,

Toen sílena me aantrok, schreeuwde het.

Ze schoot ver weg,

En liet me druipen van de tranen,

Ik scheen er niet naar te verlangen, het meer te zien,

Oh, sílena trok me aan.

Is het niet moeilijk voor mij om door het leven te komen,

O ontsnapping van dat meisje dat mijn hart kwelde,

En ik was verzwakt door de betekenis van mijn slijtage,

Ze is een glimlach op mijn gezicht.

Maar ik zou deze wereld mijn wens geven,

Een zeker verhaal dat we altijd jong zullen blijven',

Ik zal nog een keer aanbellen

Tot de tijd van leven

Toen sílena me aantrok, schreeuwde het.