The Blue Hour - Christian Death, R. Williams

I’ve come to lie beside you

I’ve come to know the dark for light

I’ve come to trust just one

and that one died with yesterday

with yesterday

Now that I’ve laid me down to sleep

for what it’s worth, I dress my tears in costumes

never again will we, will I turn to stone

the drowning edges of my pillow

catch the last breath

on a desert leading down

the breath too deep, the breath too long ago forgotten

I’ve come to lie beside you

I’ve come to know the dark for light

I’ve come to trust just one

and that one died with yesterday

with yesterday

Now that all honest clocks bury oceans with sand

our tears have filled them once again

when will I, will we stand at the shore

to cleanse our souls?

To cleanse our souls?

Are memories too deep,

are memories too long ago forgotten

now that I’ve left that chance to die?

I’ve come to lie beside you

I’ve come to know the dark for light

I’ve come to trust just one

let us not die like yesterday

like yesterday

Can we coincide with drama?

WIll we live to tell our sons?

The cancer of childhood continues to grow

nine days seven times

lost our first to a thousand answers

lost our sight to to tide

can we look away

or must we look inside?

Or must we look inside?

Ik ben naast je komen liggen

Ik heb het donker leren kennen voor licht

Ik ben er slechts één gaan vertrouwen

en die stierf met gisteren

met gisteren

Nu ik me in slaap heb gelegd

voor wat het waard is, ik kleed mijn tranen in kostuums

nooit meer zullen we, zal ik in steen veranderen

de verdrinkende randen van mijn kussen

de laatste adem halen

op een woestijn die naar beneden leidt

de adem te diep, de adem te lang geleden vergeten

Ik ben naast je komen liggen

Ik heb het donker leren kennen voor licht

Ik ben er slechts één gaan vertrouwen

en die stierf met gisteren

met gisteren

Nu alle eerlijke klokken oceanen met zand bedekken

onze tranen hebben ze weer gevuld

wanneer zal ik, zullen we aan de kust staan?

om onze ziel te reinigen?

Om onze ziel te reinigen?

Zijn herinneringen te diep,

zijn herinneringen te lang geleden vergeten

nu ik die kans om te sterven heb verlaten?

Ik ben naast je komen liggen

Ik heb het donker leren kennen voor licht

Ik ben er slechts één gaan vertrouwen

laten we niet sterven zoals gisteren

zoals gisteren

Kunnen we samenvallen met drama?

Zullen we leven om het onze zonen te vertellen?

De kanker van de kindertijd blijft groeien

negen dagen zeven keer

onze eerste verloren van duizend antwoorden

uit het oog verloren door het getij

kunnen we wegkijken?

of moeten we naar binnen kijken?

Of moeten we naar binnen kijken?