Some Gardens Green - Chris Robinson Brotherhood

Deep within your eyes

I see what hides behind your smile

What happened out there

To make you so scared

As to chase these wicked miles

How many have come and gone

Another brother, another son, another passer by

How many ways to say

The lies that find their way

Into the image in your mind

It’s not all it seems

In some gardens green

Where black thorns are waiting

To wound tender hands

A dark fruit there ripens

Hung on a vine

And who dare not pick it

Will find love his true friend

Let it in, let’s begin

Saw you sitting there

In a boat on a chair

Down a river

Smooth and wide

On the shore I stare

With our people standing there

As our mother floats on by

And as the river took her in

A storm did begin and blew the sky away

I remember you walking thru the park

A red scarf

The archer pulls his bow, aims for his mark

This tapestry we weave

Black thread and bright strings on a loom of tears and time

And with the fire all but dead

A cold lays around the bed

As she whispers it’s all a lie, it’s all a lie

Diep in je ogen

Ik zie wat er achter je glimlach schuilgaat

Wat is er daarbuiten gebeurd?

Om je zo bang te maken

Om deze slechte mijlen na te jagen

Hoeveel zijn er gekomen en gegaan?

Nog een broer, nog een zoon, nog een voorbijganger

Hoeveel manieren om te zeggen

De leugens die hun weg vinden

Naar het beeld in je geest

Het is niet alles wat het lijkt

In sommige tuinen groen

Waar zwarte doornen wachten

Om gevoelige handen te verwonden

Daar rijpt een donker fruit

Opgehangen aan een wijnstok

En wie durft het niet te kiezen

Zal liefde zijn ware vriend vinden

Laat het binnen, laten we beginnen

Ik zag je daar zitten

In een boot op een stoel

Een rivier af

Glad en breed

Op de kust staar ik

Met onze mensen die daar staan

Terwijl onze moeder voorbij drijft

En toen de rivier haar binnenhaalde

Er begon een storm en blies de lucht weg

Ik herinner me dat je door het park liep

Een rode sjaal

De boogschutter trekt zijn boog, mikt op zijn doel

Dit tapijt weven we

Zwarte draad en heldere snaren op een weefgetouw van tranen en tijd

En met het vuur bijna dood

Er ligt een verkoudheid rond het bed

Terwijl ze fluistert dat het allemaal een leugen is, is het allemaal een leugen