Window of My Mind - Chris Hadfield

It was one am when this bus left the station

It sure has been a long time headed west

For my life just couldn’t stand more complication

I had to do what I knew was best

And a morning on a greyhound isn’t pretty

The sunrise cuts into the dreams of night

Long shadows make the shape of some city

The bus keeps rumbling till it’s out of sight

Through the window of this bus I see the prairies

Through the window of this bus I see the early morning dew

But it’s when I close my eyes that I see clearly

Through the window of my mind I see you

(ooooo)

It’s 9 am when we pull into ___

Stiffly climb out down onto the ground

I hail a cab, the last part of this travel

Not sure if I’m lost or I am found

Through the window of this cab I see the mountains

Through the window of this cab I see the early morning dew

But it’s when I close my eyes that I see clearly

Through the window of my mind I see you

(ooooo)

And the cabbie pulls up slowly like I told him

I look up and I see you and I cry

You’re curled up on the porch, two cups of coffee

And a smile that looks about a mile wide

Through the window of my mind I see the prairies

Through the window of my mind I see the early morning dew

Cuz it’s when I close my eyes that I see clearly

Through the window of my mind I see you

Through the window of my mind I see you

(ooooo)

Het was één uur 's nachts toen deze bus het station verliet

Het is zeker een lange tijd op weg naar het westen geweest

Want mijn leven kon niet tegen meer complicaties

Ik moest doen waarvan ik wist dat het het beste was

En een ochtend op een windhond is niet mooi

De zonsopgang snijdt in de dromen van de nacht

Lange schaduwen vormen de vorm van een stad

De bus blijft rommelen tot hij uit het zicht is

Door het raam van deze bus zie ik de prairies

Door het raam van deze bus zie ik de vroege ochtenddauw

Maar als ik mijn ogen sluit, zie ik duidelijk

Door het venster van mijn geest zie ik je

(oooooo)

Het is 09.00 uur als we ___ binnenrijden

Klim stevig naar beneden op de grond

Ik houd een taxi aan, het laatste deel van deze reis

Ik weet niet zeker of ik verdwaald of gevonden ben

Door het raam van deze taxi zie ik de bergen

Door het raam van deze taxi zie ik de vroege ochtenddauw

Maar als ik mijn ogen sluit, zie ik duidelijk

Door het venster van mijn geest zie ik je

(oooooo)

En de taxichauffeur stopt langzaam zoals ik hem zei

Ik kijk op en ik zie jou en ik huil

Je ligt opgerold op de veranda, twee kopjes koffie

En een glimlach die ongeveer anderhalve kilometer breed lijkt

Door het raam van mijn geest zie ik de prairies

Door het raam van mijn geest zie ik de vroege ochtenddauw

Want als ik mijn ogen sluit, zie ik duidelijk

Door het venster van mijn geest zie ik je

Door het venster van mijn geest zie ik je

(oooooo)