The Traveller - Chris De Burgh

In from the coast, riding like the wind and racing the moon,

Shadows on the road, dancing and a-weaving like a crazy fool.

A horseman is coming, death in his heart, for a rendezvous,

And where the traveller goes, nobody knows,

Where the traveller goes, nobody knows…

A candle in the night, fear on every face when he goes inside,

«Maybe he’s on the run,»

Get back from the bar, a stranger in town is a dangerous sight,

«Maybe he’s got a gun,»

«Bring a bottle of whisky landlord, I want to talk for a while,»

And where the traveller goes, a cold wind blows,

Where the traveller goes, a cold wind blows,

There is something in his eyes, something in his hands,

You can almost smell his revenge,

And whoever he is after, it will be disaster,

This man is gonna take him to the very end;

Well the landlord he trembled, staring at a face he’d seen somewhere before,

«You laid him in the ground,»

Suddenly remembered a killing, yes a murder many years before,

«'T was you that shot him down,»

He said to a boy, «Saddle me the black, I’ll meet you down below,

With this man I must talk, with this traveller I’ll go,

With this man I must talk, yes with him I must go,

There is something in his eyes, something in his hands,

I can almost smell his revenge,

And it’s me that he’s after, it will be disaster,

This man is gonna take me to the very end,"

And they were never seen again!

Van de kust, rijdend als de wind en racend op de maan,

Schaduwen op de weg, dansend en wevend als een gekke dwaas.

Een ruiter komt, de dood in zijn hart, voor een rendez-vous,

En waar de reiziger heen gaat, weet niemand,

Waar de reiziger heen gaat, weet niemand...

Een kaars in de nacht, angst op elk gezicht als hij naar binnen gaat,

"Misschien is hij op de vlucht,"

Kom terug van de bar, een vreemdeling in de stad is een gevaarlijk gezicht,

'Misschien heeft hij een pistool,'

«Breng een fles whisky huisbaas, ik wil even praten»

En waar de reiziger gaat, waait een koude wind,

Waar de reiziger gaat, waait een koude wind,

Er is iets in zijn ogen, iets in zijn handen,

Je kunt zijn wraak bijna ruiken,

En wie hij ook zoekt, het zal een ramp zijn,

Deze man zal hem tot het einde brengen;

Wel, de huisbaas beefde hij, starend naar een gezicht dat hij ergens eerder had gezien,

«Je hebt hem in de grond gelegd»

Plotseling herinnerde ik me een moord, ja een moord vele jaren eerder,

"Jij was het niet die hem neerschoot,"

Hij zei tegen een jongen: "Zadel me de zwarte, ik zie je beneden,

Met deze man moet ik praten, met deze reiziger ga ik,

Met deze man moet ik praten, ja met hem moet ik gaan,

Er is iets in zijn ogen, iets in zijn handen,

Ik kan zijn wraak bijna ruiken,

En ik ben degene die hij zoekt, het zal een ramp zijn,

Deze man zal me tot het einde brengen,"

En ze werden nooit meer gezien!