Ветром унесённый - ChipaChip

Ветром унесёный, это из-за тебя я лишь такой весёлый

На серость всё равно, ты перекрасила мой мир

Ты стала им пойми, и как-то плевать чё творится где-то помимо

Жажда тебя неутолима, не интересует что-либо

Какой там климат, какова там галимая липа

Что льётся на меня улыбками пустых шаблонов

Щас тяжело нам на расстояньй, это лишь обломно

Тусклость зашторенных окон

Без тебя нету тока, я разряжен опять одиноко

Тихо скользит сквозняк по полу, переходит в сэмпл

И знаешь за неё, я тут ведь пожертвовал всем бы

Нежный карий взгляд, дни без тебя только злят

Я уезжаю с мыслью быстрей бы вернуться назад

Чтоб утонуть в твоих глазах, ещё раз заново

Я тут промолчу по поводу кайфа чистого самого

Просто хочу тебе сказать спасибо

Что вырвала меня из лап сумасшедшего психа

Что подарила стимул жить и любовь кипяток

Скучаешь включи на биток и праблы оставь на потом

Просто хочу тебе сказать спасибо

Что разукрасила всю серость родного массива

Что подарила стимул жить и двигать вперёд

Оно лишь твоё, что стучит в такт с лупом, где-то под рёбрами

Смотри как он тает, весь этот нападавший снег

Всё тлеет с годами, и скоро последний рассвет

Смотри как он тает, весь этот нападавший снег

Я помню когда я, почувствовал жизнь рядом с ней

Weg met de wind, het is door jou dat ik zo vrolijk ben

Het is allemaal hetzelfde voor saaiheid, je hebt mijn wereld opnieuw geschilderd

Je bent ze geworden, begrijp je, en op de een of andere manier kan het me niet schelen wat er ergens anders gebeurt dan...

Dorst voor jou is onlesbaar, nergens in geïnteresseerd

Wat is het klimaat daar, wat is de Galima-linde

Wat overkomt me met een glimlach van lege sjablonen

Op dit moment is het moeilijk voor ons op afstand, het is gewoon balen

De saaiheid van gordijnen met gordijnen

Zonder jou is er geen stroom, ik word weer alleen gelost

Een tocht glijdt stilletjes over de vloer, verandert in een monster

En weet je, voor haar zou ik hier alles hebben opgeofferd

Zachte bruine blik, dagen zonder jou maken me alleen maar boos

Ik vertrek met de gedachte om snel terug te keren

Om weer in je ogen te verdrinken

Ik zal niets zeggen over de buzz van de puurste

Ik wil je alleen maar bedanken

Dat greep me uit de klauwen van een gekke psycho

Wat gaf een stimulans om te leven en van kokend water te houden?

Als je je verveelt, zet dan de speelbal aan en laat het spel voor later

Ik wil je alleen maar bedanken

Wat schilderde alle saaiheid van de inheemse reeks?

Wat gaf een stimulans om te leven en vooruit te gaan?

Alleen die van jou klopt op de maat met het vergrootglas, ergens onder de ribben

Kijk hoe het smelt, al deze aanvallende sneeuw

Alles smeult door de jaren heen, en al snel de laatste dageraad

Kijk hoe het smelt, al deze aanvallende sneeuw

Ik weet nog dat ik het leven naast haar voelde