В пустоту - ChipaChip

Жизнь размоет на стеклах цветами,

Мы не найдем смысла в этой цитате.

Но пожалеем о том, что зонта нет в день,

Когда надо двигать, ведь тебя так сильно затянет.

И мои годы летят в пустоту,

И лишь на легких моих весь день кто-то ставит тату.

Я не найду тебя ночью, флэшбэчит очень-очень,

И такой вторченный точно не для примерной той дочери.

Рамка очков нам пожелал удач

Компас, где наш прое*анный космос

Пускай ху*рят эффект не …(?)

А то я стал понимать, что тут творится, мать

Их матик скользит, а я не вникал весь транзит математики

Что нашел, спросишь, в этом наркотике

Загоны по готике, не по погоде кеды убиваю

Филы на пакеты валят, семплы ностальгию навивают.

Ну бывает.

Обуваюсь выхожу немного заспанный

Что приживу этот день как и все с собою на спор

Я был серьезный лишь когда делал фото на паспорт,

И понял, что серьезным быть это ужасно.

Жизнь размоет на стеклах цветами,

Мы не найдем смысла в этой цитате.

Но пожалеем о том, что зонта нет в день

Когда надо двигать, ведь тебя так сильно затянет.

Где бы ты ни был, куда бы ни шел,

Вновь в капюшоне, на капе там шорох

И наглые мысли попросят еще.

Будет в хламы организм истощен,

Мир слишком плохо из узеньких щелок видно

И ты тут не будешь прощенным

Просто придешь и всем скажешь: а что вы?!

Я потерялся слегка, я не слезаю с лекарств,

Это могло случится легко тут с каждым из вас.

Я не понимаю почему это творится со мной,

Я так паранойю, понимаю прекрасно что со мной.

Не хотел бы размазанный взгляд тебя палит на селфи,

И всё доверие пропало в глазах твоей целки.

И ты опять собираешь нах*й не нужный цирк,

И взгляды режут душу как старые фото-ножницы.

Вы весьма противоположны, то по оплошности,

Ведь с обложки на фотки положены.

А ты просто опять такой весь не предрасположенный,

Топишь по лужам вдохнув …(?) с мыслью поужинать.

Het leven zal bloemen op glas doen vervagen,

We zullen geen betekenis vinden in dit citaat.

Maar we vinden het jammer dat er geen paraplu is op de dag,

Wanneer je moet bewegen, omdat je zo krap zit.

En mijn jaren vliegen in de leegte,

En alleen op mijn longen zet iemand de hele dag een tatoeage.

Ik zal je 's nachts niet vinden, de flashback is heel, heel,

En zo'n secundaire is zeker niet voor die voorbeeldige dochter.

Brilmontuur wenste ons succes

Kompas, waar is onze verdomde ruimte

Laat de f*ck het effect niet... (?)

En toen begon ik te begrijpen wat hier gebeurde, moeder

Hun matic glijdt weg, maar ik heb me niet verdiept in de hele overgang van wiskunde

Wat heb je gevonden, vraag je, in dit medicijn?

Corrals in gotische stijl, ik kill sneakers niet volgens het weer

Phils worden op pakjes gestapeld, monsters zijn nostalgisch.

gebeurt.

Ik trek mijn schoenen aan, ik ga een beetje slaperig naar buiten

Dat ik deze dag zal leven zoals iedereen met mij op een uitdaging

Ik was pas serieus toen ik een foto nam voor een paspoort,

En ik realiseerde me dat serieus zijn verschrikkelijk is.

Het leven zal bloemen op glas doen vervagen,

We zullen geen betekenis vinden in dit citaat.

Maar we vinden het jammer dat er geen paraplu is op de dag

Wanneer je moet bewegen, omdat je zo krap zit.

Waar je ook bent, waar je ook gaat,

Wederom in de motorkap zit een geritsel op de dop

En brutale gedachten zullen om meer vragen.

Het lichaam zal worden uitgeput tot afval,

De wereld is te slecht om te zien vanuit de smalle loog

En het wordt je hier niet vergeven

Kom gewoon aan iedereen vertellen: wat ben jij?!

Ik ben een beetje verloren, ik kom niet van de drugs af,

Het kan jullie hier allemaal gemakkelijk overkomen.

Ik begrijp niet waarom dit mij overkomt,

Ik ben zo paranoïde, ik begrijp heel goed wat er met me aan de hand is.

Ik zou niet graag een besmeurde blik willen om je op een selfie te schieten,

En alle vertrouwen was weg in de ogen van je maagd.

En je verzamelt weer een verdomd nutteloos circus,

En de uitzichten snijden de ziel als een oude fotoschaar.

Je bent erg tegengesteld, dan per ongeluk,

Ze worden immers van de omslag op de foto's gezet.

En je bent gewoon weer zo volkomen onvoorbereid,

Je verdrinkt in plassen, ademt in...(?) met het idee om te gaan eten.