Трассер - ChipaChip

Осеннее гасево, потертые Сasio.

Утром откат и я хмурый, молчаливей Герасима.

Видимость падает бледном контрасте.

Приход как трассер, пробивает меня в будничном трансе.

Это единственный твой шанс, твой крайний запал.

На балл с корабля, я еб*л, уже трое суток не спал.

Ваш псевдо-оскал вызывает непроизвольный facepalm.

Дешевый понт — спам, что б не видеть уничтожаю весь пак.

Опять кружит голову в ноябре ржавый нам листопад.

Шум (громче?) стакана, летит в нутро финальный стопарь.

Я перемещаюсь в пространстве, так лень себя вновь искать.

На скатерть вискарь, и тоска опять залезает под скальп.

Летим in the sky на фоне

На фоне пижонов, девиз по жизни чей «всё провтыкай».

С собой соглашаясь с утра, ведь он вчера был прав, ты кайф,

Но ведь недотрога, чисто котёнок по имени «гав»

С утра перегар и фак к верху поднятый всем берегам.

Звоню, говорю: «Берём грамм и ко мне"своим паренькам.

Так мало волнует куда же течёт там ваша река

И их восприятие меня не более, чем пошляка.

Так трудно вытягивать мысли на лист вновь под тишину,

Ты тащишь на пати жену, покорный прип*зженный внук.

Мой бедный народ не перестаёт поклоняться говну,

Так ценностей много бездушно оставив вновь на кону.

Знакомый всем пряник и кнут готов бы тебя упрекнуть

В момент, когда будет казаться что вроде всё very good.

Фаланги сгинаются, берут иглы, дырявят фольгу

Что б снизить барьеры в мире вальяжно размытых фигур.

Как-то от грусти слегка подотвык;

От моментов, где остаюсь с собой вновь один на один.

В периметре серых квартир, где ночью уходят в отрыв,

С утра молчаливее рыб, проспавших кучу будил.

Мы разные с ней, не помню, кто в этом кого убедил

И как-то меня зацепило вновь за бомбило.

Выкинуть всё из башки, кроме твоих глаз и опилок,

И тех ненужный признаний, что за шесть лет накопилось.

Фото со свадьбы впалив твои немного опешил,

Чуть защемило в сердце, к тебе вроде перекипевшем.

В памяти вспышки, ненужные яркие флеши.

Я тормознул MP3-хи с их телефонов и флешек.

Лететь с тобой высоко, высоко.

Лететь с тобой, высоко, высоко…

Herfst gasevo, sjofele Casio.

In de ochtend een rollback en ik ben somber, stiller dan Gerasim.

Het zicht daalt in bleek contrast.

De aankomst is als een spoorzoeker, die door me heen breekt in een alledaagse trance.

Dit is je enige kans, je extreme zekering.

Op een punt van het schip, ik heb geneukt, ik heb drie dagen niet geslapen.

Je pseudo-grijns veroorzaakt een onwillekeurige facepalm.

Goedkoop pronken - spam, om niet te zien dat ik het hele pakket vernietig.

Wederom draait de roestige bladval ons hoofd in november.

Het geluid (harder?) van het glas, de laatste stopar vliegt naar binnen.

Ik beweeg me in de ruimte, dus te lui om mezelf weer te gaan zoeken.

Whisky ligt op het tafelkleed en het verlangen kruipt weer onder de hoofdhuid.

We vliegen in de lucht tegen de achtergrond

Tegen de achtergrond van kerels, wiens levensmotto is 'alles draaien'.

Als je het 's morgens met jezelf eens bent, omdat hij gisteren gelijk had, ben je high,

Maar tenslotte, een gevoelig, puur kitten genaamd "woof"

In de ochtend, een rook en een feit verhoogd naar de top van alle banken.

Ik roep, ik zeg: "We nemen een gram en komen naar mij" naar mijn jongens.

Het maakt zo weinig uit waar je rivier daarheen stroomt

En hun perceptie van mij is niets meer dan een vulgaire.

Het is zo moeilijk om in stilte gedachten weer op een laken te trekken,

Je sleept je vrouw mee naar het feest, gehoorzame, gestoorde kleinzoon.

Mijn arme mensen stoppen niet met het aanbidden van shit

Dus veel waarden zijn zielloos weer op het spel.

De bekende peperkoek en zweep zouden klaar staan ​​om je verwijten te maken

Op het moment dat alles heel goed lijkt te gaan.

Vingerkootjes buigen, nemen naalden, maken gaten in folie

Om de drempels in de wereld van imposante wazige figuren te verlagen.

Op de een of andere manier raakte ik een beetje gewend aan verdriet;

Van de momenten dat ik weer alleen met mezelf ben.

In de omtrek van grijze appartementen, waar ze 's nachts in scheiding gaan,

In de ochtend stiller dan de vissen die zich een stelletje hebben verslapen.

We zijn anders met haar, ik weet niet meer wie wie hiervan overtuigd heeft

En op de een of andere manier raakte ik weer verslaafd aan de bom.

Gooi alles uit het hoofd, behalve je ogen en zaagsel,

En die onnodige bekentenissen die zich in zes jaar hebben verzameld.

Foto's van de bruiloft, nadat de jouwe een beetje verrast was,

Het deed een beetje pijn in mijn hart, dat tot je leek over te koken.

Knippert in geheugen, onnodig felle flitsen.

Ik vertraagde mp3's van hun telefoons en flashdrives.

Vlieg hoog met je mee, hoog.

Vlieg met je mee, hoog, hoog...