Шелест - ChipaChip

Ты знаешь как это бывает, я помню каждый,

Ты знаешь, кто сможет разжечь этот огонек в твоей душе,

И снова этот шелест помятых листов.

Сколько дорого тут пыли истоптано?

Отнюдь не 200 или 100, число давно за скобками.

Предела разума.

Я просто обязан продолжить.

То, что когда-то начал, хотя это не то уже.

Помню квадраты знакомой до боли хаты,

Но не вспомню сколько было с лопаты мной слито пятихаток.

На Мери Джейн.

Любовь осталась, но встречи всё реже.

Я не попал под каблук, не значит я крепкий орешек.

Перевидал вполне достаточно орлов и решек,

Кровная читка сверху битоса, правду матку режет.

Новый посыл, а я всё также остаюсь прежним.

Припев:

Слова ложатся новыми строками на листы,

И вызывают либо гордость, либо стыд.

Реши для себя сам, быть сложным, либо быть простым,

Двигай вперед прошлое, уже сожжены мосты.

Слова ложатся новыми строками на листы,

И вызывают либо гордость, либо стыд.

Реши для себя сам, быть сложным, либо быть простым,

Двигай вперед прошлое, уже сожжены мосты.

Ты знаешь как это х*ево, когда жизнь бьет с тыла,

Когда патрон в обойме оказался холостым.

Я снова тороплюсь и кофе на столе остыл,

И новые деньки в твиттере я превратил в посты.

Жутко устал.

В зеркале не обнаружил.

Того парня, которым я раньше являлся снаружи.

Осенью найками по лужам по району кружим,

Давай замутим тречок о всём накипевшим нас друже.

Это как взять и разрезать петлю которая душит.

Мне станет лучше, я знаю, мне станет лучше,

Это часть жизни и дело тут однозначно не в куше.

В окнах домов потушат свет, в моем будет гореть,

Легкий биток на репите и едкий дым сигарет.

Так будет впредь, пока в бошке мыслей целый гарем,

И по*бать, на дворе листва или снег до колен.

Припев:

Слова ложатся новыми строками на листы,

И вызывают либо гордость, либо стыд.

Реши для себя сам, быть сложным, либо быть простым,

Двигай вперед прошлое, уже сожжены мосты.

Слова ложатся новыми строками на листы,

И вызывают либо гордость, либо стыд.

Реши для себя сам, быть сложным, либо быть простым,

Двигай вперед прошлое, уже сожжены мосты.

Новые песни и их тексты

Je weet hoe het gaat, ik herinner me iedereen

Je weet wie dit vuur in je ziel kan ontsteken,

En weer dat geritsel van verfrommelde lakens.

Hoeveel stof wordt hier vertrapt?

Geenszins 200 of 100, het nummer staat lang buiten de haakjes.

De grens van de geest.

Ik moet gewoon doorgaan.

Wat ooit begon, al is het nog niet hetzelfde.

Ik herinner me de pleinen van de pijnlijk bekende hut,

Maar ik weet niet meer hoeveel pyatikhatok er uit de schop zijn gehaald.

Op Mary-Jane.

De liefde bleef, maar ontmoetingen worden steeds minder.

Ik kwam niet onder de hiel, dat betekent niet dat ik een harde noot ben om te kraken.

Kop en staart genoeg gezien

Bloedaflezing bovenop bitos, snijdt de waarheid van de baarmoeder.

Een nieuw bericht, maar ik blijf nog steeds dezelfde.

Refrein:

Woorden vallen in nieuwe regels op de vellen,

En veroorzaken ofwel trots of schaamte.

Beslis zelf, wees complex of wees eenvoudig,

Ga vooruit in het verleden, bruggen zijn al verbrand.

Woorden vallen in nieuwe regels op de vellen,

En veroorzaken ofwel trots of schaamte.

Beslis zelf, wees complex of wees eenvoudig,

Ga vooruit in het verleden, bruggen zijn al verbrand.

Je weet hoe het is als het leven van achteren toeslaat,

Toen bleek de cartridge in de clip leeg te zijn.

Ik heb weer haast en de koffie op tafel is koud,

En ik heb nieuwe dagen op Twitter omgezet in berichten.

Vreselijk moe.

Ik vond het niet in de spiegel.

De man die ik vroeger buiten was.

In de herfst omcirkelen we het gebied met onze Nikes in de plassen,

Laten we een nummer maken over alle vriendschap die over ons is gekookt.

Het is als het nemen en doorsnijden van een strop die verstikt.

Ik zal beter worden, ik weet dat ik beter zal worden

Dit hoort bij het leven en is hier zeker niet het geval.

In de ramen van de huizen zal het licht worden gedoofd, in de mijne zal het branden,

Lichte speelbal bij herhaling en scherpe sigarettenrook.

Dat zal zo blijven, zolang er een hele harem in het hoofd van de gedachten zit,

En fuck it, er zijn bladeren in de tuin of sneeuw tot aan de knieën.

Refrein:

Woorden vallen in nieuwe regels op de vellen,

En veroorzaken ofwel trots of schaamte.

Beslis zelf, wees complex of wees eenvoudig,

Ga vooruit in het verleden, bruggen zijn al verbrand.

Woorden vallen in nieuwe regels op de vellen,

En veroorzaken ofwel trots of schaamte.

Beslis zelf, wees complex of wees eenvoudig,

Ga vooruit in het verleden, bruggen zijn al verbrand.

Nieuwe nummers en hun teksten