Последний закат - ChipaChip

Над грязным городом плывут облака.

Я в окружении личных блокад.

К этой реалити, цветной, как плакат.

С красивой девочкой на каблуках.

Тлеет, но не солнышко, в моих руках.

Целостность иллюзий под глазами, в кругах.

Ненужных песен, про зависы в спейсе.

Ошибки, что уже не сотрутся backspase — ом.

Не отрастил пейсы, дороги в кубейсе.

Что шторят посильнее, чем пыль в твоём кэсе.

Юность топил в болоте ржавых депрессий.

Ловил в октябре сильный творческий прессинг.

Не верил прессе, проспал все рейсы.

Потопил крейсер потом сошёл с рельс и

Тупо замерзал, пока ты кричал грейся.

Я всё придумал сам, назови мой саунд crazy.

Я поменяю на бег походон,

Пусть все воспримут тут мой плохо тон.

Небо красит последний закат.

Навсегда умирает во мне музыкант.

Я поменяю на бег походон,

Пусть все воспримут тут мой плохо тон.

Небо красит последний закат.

Навсегда умирает во мне музыкант.

Хип — хоп хамелеон, я один на миллион.

10 лет назад где-то, 8 миля — On.

И за спиной сейчас лишь тень,

Хотя тогда был легион

Бойцов, что в итоге тут не выкупили суть.

Чем белкой в колесе, лучше в лицо по колесу.

Нелепый поиск солнца в этом каменном лесу.

Скользил тихо абсурд тенью смиренья по лицу.

Все бежали кто куда, и где тут ща кто?

Что тут для кого в итоге стало щитом?

Ледяной грустный фантом

Я поменяю на бег походон,

Пусть все воспримут тут мой плохо тон.

Небо красит последний закат.

Навсегда умирает во мне музыкант.

Я поменяю на бег походон,

Пусть все воспримут тут мой плохо тон.

Небо красит последний закат.

Навсегда умирает во мне музыкант.

Wolken zweven boven de vuile stad.

Ik word omringd door persoonlijke blokkades.

Naar deze realiteit, gekleurd als een poster.

Met een mooi meisje op hakken.

Smeulend, maar niet de zon, in mijn handen.

De integriteit van illusies onder de ogen, in cirkels.

Onnodige liedjes, over de ruimte bevriest.

Fouten die niet worden gewist door backspace - oh.

Er zijn geen achterogen gegroeid, wegen in Cubase.

Welke gordijnen zijn sterker dan het stof in je koffer.

Jongeren verdronken in een moeras van roestige depressies.

Ik ving in oktober een sterke creatieve druk op.

Ik geloofde de pers niet, ik sliep door alle vluchten heen.

Hij bracht de kruiser tot zinken en ontspoorde toen en...

Stomme ijskoud terwijl je schreeuwde om op te warmen.

Ik heb alles zelf bedacht, noem mijn geluid gek.

Ik zal veranderen in rennen als een wandeling,

Laat iedereen hier mijn slechte toon gebruiken.

De laatste zonsondergang schildert de lucht.

De muzikant in mij sterft voor altijd.

Ik zal veranderen in rennen als een wandeling,

Laat iedereen hier mijn slechte toon gebruiken.

De laatste zonsondergang schildert de lucht.

De muzikant in mij sterft voor altijd.

Hiphopkameleon, ik ben er een uit een miljoen.

10 jaar geleden ergens, 8 mijl - Op.

En achter nu is er alleen een schaduw,

Hoewel er toen een legioen was

Fighters, dat ze hier uiteindelijk niet de essentie hebben gekocht.

Dan een eekhoorn in een wiel, beter in het gezicht op een wiel.

Een absurde zoektocht naar de zon in dit stenen bos.

Stille absurditeit gleed over het gezicht als een schaduw van nederigheid.

Iedereen rende alle kanten op, en waar is wie?

Wat werd hier voor wie uiteindelijk een schild?

IJs triest fantoom

Ik zal veranderen in rennen als een wandeling,

Laat iedereen hier mijn slechte toon gebruiken.

De laatste zonsondergang schildert de lucht.

De muzikant in mij sterft voor altijd.

Ik zal veranderen in rennen als een wandeling,

Laat iedereen hier mijn slechte toon gebruiken.

De laatste zonsondergang schildert de lucht.

De muzikant in mij sterft voor altijd.