Перфоманс - ChipaChip

утром лениво листающий сми

в классный чехол уместивший весь мир.

не успеваю досматривать сны.

потеряв контур, на фоне возни.

я в черновик зафиксировал всё, что коробило душу.

мне все четыре стены весьма слаженно начали хлопать в ладоши.

где-то посеяв напор весь

каждый день в зеркале надпись "не портись!"

я до сих пор здесь, и моя школа похлеще чем этот ваш Хогвартс!

параллельных миров ещё тот по секрету скажу завсегдатай.

в каждом из них, неизменно канают всё те же двойные стандарты.

научитесь уже конвертировать память, нахуй нам нужен ваш космос ?

тут большинству в лучшем случае светит уютный и чистенький хоспис

дядя в погонах берёт меня за руку, ему нужна от меня только подпись.

его ебучая власть, это не что иное, как ёбаный комплекс, ёбаный комплекс.

вечно обречённые что нибудь потерять

чтоб не отключился мне дайте нашатыря

и включите музыку фоном, пусть все будут уверены, что это просто перформанс.

плюну куплетом в закат, вместо него - мы уходим в загас.

оставим за кадром - заказы, и срывы на тех, кто глазеет на нас из-за касс.

белые ночи в онлайне, минимум трёпа, максимум спама.

уведомленья всё лаят, что с нами будет, зависимость - мама ?

ответь?

виртуальная плеть или просто весьма интересная лента?

в мятой листве прошлых лет, я ищу молодого себя ещё с прошлого лета

пьяный ныряю в места, где опасно слоняться без денег и бронежилета.

падаю на пол, пытаюсь ползти в новый мир, ощутив на губах вкус железа.

's ochtends lui door de media bladeren

in een coole koffer die de hele wereld past.

Ik kan mijn dromen niet bekijken.

de contour verloren, tegen de achtergrond van ophef.

Ik heb in een concept alles vastgelegd wat mijn ziel schokte.

voor mij begonnen alle vier de muren harmonieus in hun handen te klappen.

ergens alle druk zaaien

elke dag in de spiegel het opschrift "niet bederven!"

Ik ben er nog, en mijn school is erger dan dat Zweinstein van jou!

parallelle werelden, ik zal je een geheime vaste klant vertellen.

in elk van hen wordt steevast dezelfde dubbele standaard gehanteerd.

leer al geheugen te converteren, waarom hebben we in godsnaam jouw ruimte nodig?

hier, voor het grootste deel, op zijn best, schijnt een gezellig en schoon hospice

een oom in uniform pakt mijn hand, hij heeft alleen een handtekening van mij nodig.

zijn verdomde kracht is niets anders dan een verdomd complex, een verdomd complex.

voor altijd gedoemd om iets te verliezen

om me niet uit te schakelen, geef me ammonia

en zet de muziek op de achtergrond aan, laat iedereen er zeker van zijn dat dit slechts een optreden is.

Ik spuug een couplet in de zonsondergang, in plaats daarvan - we gaan in een fade.

laten we achter de schermen - bestellingen en onderbrekingen voor degenen die ons van achter de kassa's aanstaren.

witte nachten online, een minimum aan chatter, een maximum aan spam.

Meldingen blijven blaffen, wat gebeurt er met ons, verslaving - mama?

antwoord?

virtuele zweep of gewoon een heel interessante tape?

in het verfrommelde gebladerte van de afgelopen jaren zoek ik sinds afgelopen zomer zelf een jong

dronken duik ik in plaatsen waar het gevaarlijk is om zonder geld en kogelvrije vesten rond te hangen.

Ik val op de grond en probeer in een nieuwe wereld te kruipen, terwijl ik de smaak van ijzer op mijn lippen voel.