Неправильно - ChipaChip

Я включил бит и представил как бы я на нём звучал,

Как и тогда, когда всё же не достучался.

Когда город кутал февраль, фанател с тех краль

И это, наверно, было неправильно.

Хотел только добра ведь нам.

Играет тихий блюз и я так сильно тороплюсь,

Сменить все минусы, дура, на плюс.

Я сегодня, как всегда, напьюсь на сомнительной тусе,

После сниму с неё трусики.

Да гореть нам в аду всем.

Я включил бит и представил тебя,

Вспомнил твое мастерство, ведь ты отыграла на пять.

В последнем сне моем опять сердце катится до пяток,

Принципиально чувствами не берешь взяток.

Последний вечер, кружит очень над нами тоску,

Кружит тихо … слова беззвучно падают с губ.

Стрелки так быстро убегут изменив твой мирок,

А ты не забыл ни её, ни даже её номерок.

Я мог бы найти тысячу причин,

Чтобы всё повторить.

Но мы по-любому не вспомним то,

Что нам сердце тогда вырывало с корнем.

Тут утром озноб не вновинку,

Настежь закрытые окна.

Выруби эти пластинки,

Мне очень от них одиноко.

Быстро меняются кадры,

Порой кажется они меняются вовсе.

Давай договоримся сами с собой завтра,

Что по-любому мы это всё бросим.

Так где-то прое*анный шарм,

Бесконечная езда по ушам.

Если б мог, то я б давно убежал

Надев капюшон в том феврале заместо шапки.

Асфальт становится шатким, а небо темным,

Я остаюсь Артёмом, который всё помнит.

Но сейчас причин искать не стал бы,

Чтобы глушить эту память без остановки залпом.

Я мог бы найти тысячу причин,

Чтобы всё повторить,

Но мы по-любому не вспомним то,

Что нам сердце тогда вырывало с корнем.

Ik zette de beat aan en stelde me voor hoe ik erop zou klinken,

Ook toen hij er nog steeds niet doorheen kwam.

Toen de stad in februari werd ingepakt, was de dief fanatiek

En dat was waarschijnlijk fout.

Hij wilde alleen het beste voor ons.

Stille blues speelt en ik heb zo'n haast

Verander alle minnen, dwaas, in plus.

Vandaag, zoals altijd, zal ik dronken worden op een dubieus feest,

Dan doe ik haar slipje uit.

Mogen we allemaal branden in de hel.

Ik zette de beat aan en stelde je voor

Ik herinnerde me je vaardigheid, omdat je er vijf speelde.

In mijn laatste droom rolt mijn hart weer op de hielen,

Kortom, u neemt geen steekpenningen aan met uw gevoelens.

De laatste avond cirkelt de melancholie heel erg om ons heen,

Het cirkelt stil... de woorden vallen stil van de lippen.

De pijlen zullen zo snel wegrennen, je wereld veranderen,

En je bent haar of zelfs haar nummer niet vergeten.

Ik zou duizend redenen kunnen vinden

Om alles te herhalen.

Maar we zullen het ons toch niet herinneren

Wat ons hart toen ontwortelde.

Hier in de ochtend zijn de rillingen niet nieuw,

Wijd gesloten ramen.

Breek die records

Ik voel me erg eenzaam van hen.

Kaders veranderen snel

Soms lijken ze compleet te veranderen.

Laten we het morgen met onszelf eens zijn,

Dat gaan we in ieder geval allemaal opgeven.

Dus ergens is er een verdomde charme,

Eindeloze rit over de oren.

Als ik kon, dan was ik al lang geleden weggelopen

Het dragen van een capuchon in die februari in plaats van een hoed.

Het asfalt wordt wankel en de lucht wordt donker

Ik blijf Artyom, die zich alles herinnert.

Maar nu zou ik niet zoeken naar redenen,

Om deze herinnering te blokkeren zonder in één slok te stoppen.

Ik zou duizend redenen kunnen vinden

Om alles te herhalen

Maar we zullen het ons toch niet herinneren

Wat ons hart toen ontwortelde.