Глобус - ChipaChip

Дома не спят, встречают без снов, на улочке тепло,

Ещё два года осталось и вот уже диплом.

За тонированном стеклом местных тазов,

Сигой потыкал в бутылку, «выкл» расклады за ЗОЖ.

Тут х*й поймешь что порой носятся толпы, брызгают слюнями,

Мысли днями что-то так быстро слиняли.

Я тут с тенями аллегории, ложкой в цикории

Мешал мечты, а этот мир уже выцвел на горе мне.

Над головой не загадился нимб,

Я в шесть утра что-то конкретно угарел синим в очко.

Искал тут счастье среди коротких бычков

И продолжал пиз*аболить что у меня всё пучком.

Открыл опять vk.com,

Вижу на фото парняга, я ведь прям точь в точь как он!

Мыслей вагон, накрошил листья прям на огонь,

После бежал и кричал, что больше туда ни ногой.

Так далеко от рая за первой вторая прогорает,

Так быстро замученный нами корабль.

И пора бы всё бросить, пора бы начать всё с нуля,

Эти движи хорошего не сулят, как не несут лям.

Все эти песни плюс убитое время на них,

Но вроде как не дают, чтобы летел кремень о них.

Кричали: Вить, не утони, ты заплыл далеко,

Сдохнуть в сетях так легко, напротив ***.

Новый приход из колеи выбивает пинком,

Я тут инкогнито и забыл вновь от трубки пин-код.

Утром не встал, вновь не услышав будивший рингтон.

Рваный рассудок кучей битов лишь был перебинтован.

А скажет кто вам?

Дымок сигареты с ментолом,

Я ушатался и пытался добраться до дома,

В третьем часу про*бав последний идущий автобус

А этот глобус всё крутится,

Пока каждый из нас крутит сам.

И на вопросы «где же твоя спутница?»,

Я им скажу: «Вот она в музыке, я — есть мой sound!»

А этот глобус всё крутится,

Пока каждый из нас крутит сам.

И на вопросы «где же твоя спутница?»,

Я им скажу: «Вот она в музыке, я — есть мой sound!»

Ze slapen niet thuis, ze ontmoeten elkaar zonder dromen, het is warm op straat,

Nog twee jaar en nu heb ik een diploma.

Achter het getinte glas van lokale bassins,

Shigoi porde de fles, "van" de lay-outs voor een gezonde levensstijl.

Dan x * d zul je begrijpen dat de menigte soms haast, spettert met speeksel,

Dagenlang gedachten vervaagden iets zo snel.

Ik ben hier met schaduwen van allegorie, een lepel in witlof

Ik bemoeide me met dromen, en deze wereld is al vervaagd op de berg voor mij.

Er kwam geen halo boven je hoofd,

Om zes uur 's ochtends heb ik specifiek iets blauws in mijn kont opgebrand.

Ik was hier op zoek naar geluk tussen korte stieren

En hij bleef pissig maken dat ik alles in een bos heb.

Weer geopend vk.com,

Ik zie een man op de foto, ik ben precies zoals hij!

Denkwagen, verkruimelde de bladeren recht op het vuur,

Daarna rende hij weg en riep dat hij daar niet meer heen ging.

Zo ver van het paradijs, na de eerste, brandt de tweede uit,

Zo snel gemarteld door ons schip.

En het is tijd om alles te stoppen, het is tijd om alles opnieuw te beginnen,

Deze bewegingen voorspellen niet veel goeds, net zoals ze geen lam opleveren.

Al deze nummers plus tijd die eraan verspild is

Maar het lijkt alsof ze geen vuursteen om zich heen laten vliegen.

Ze riepen: Vit, verdrink niet, je zwom ver weg,

Het is zo gemakkelijk om in netten te sterven, integendeel ***.

Een nieuwe coming out van de sleur knock-out met een kick,

Ik ben hier incognito en ben de pincode van de handset weer vergeten.

Ik stond 's ochtends niet op en hoorde opnieuw de wektoon.

Een verscheurde geest met een heleboel stukjes was alleen verbonden.

En wie zal het je vertellen?

De rook van een mentholsigaret,

Ik wankelde en probeerde naar huis te gaan,

Op het derde uur, na de laatste bus gepasseerd te zijn

En deze wereldbol blijft draaien

Terwijl ieder van ons zelf aan het spinnen is.

En op de vragen "waar is je metgezel?",

Ik zal ze zeggen: "Hier is het in de muziek, ik ben mijn geluid!"

En deze wereldbol blijft draaien

Terwijl ieder van ons zelf aan het spinnen is.

En op de vragen "waar is je metgezel?",

Ik zal ze zeggen: "Hier is het in de muziek, ik ben mijn geluid!"