That Power - Childish Gambino

All these haters, see you later

All that I could do, but you don’t even feel me though

I know you know I know you got that power

That power

Oh, oh oh

So CG, but a nigga stay real though

I’m fly, I’m ill, I’m runnin' shit

3-points, field goal

Rappers used to laugh like I tripped and fell

Cause I don’t stunt a gold cross like I Christian, bail

Yeah, they starin' at me jealous 'cause I do shows bigger

But your looks don’t help like an old gold digger

Uncool, but lyrically I’m a stone cold killer

So it’s 400 blows to these Truffaut niggas

Yeah, now that’s the line of the century

Niggas missed it, too busy, they lyin' 'bout penitentiary

Man, you ain’t been there, nigga you been scared

And I’m still livin' single like Synclaire

Lovin' white dudes who call me white and then try to hate

When I wasn’t white enough to use your pool when I was eight

Stone Mountain, you raised me well

I’m stared at by Confederates, but hard as hell

Tight jeans, penny loafers, but I still drink a fo' dime

Staying on my me shit, but hated on by both sides

I’m just a kid who blowin' up with my father’s name

And every black «You're not black enough»

Is a white «you're all the same»

Mm Food like Rapp Snitch Knishes

'Cause it’s Oreos, Twinkies, coconuts, delicious

How many gold plaques you want inside your dining room?

I said, «I want a full house»

They said, «You got it, dude»

All these haters, see you later

All that I could do, but you don’t even feel me though (Brra)

I know you know I know you got that power

That power

Oh, oh oh

Holla, holla, holla, holla at your boy

Like your dad when he’s pissed off

Got flow, I could make a cripple crip walk

Niggas' breath stank, all they do is shit talk

People want a real man, I made 'em wait this long

Maybe if he bombs, he’ll quit and keep actin'

And save paper like your aunt does with McDonald napkins

How’d it happen?

Honesty did it

See all of my competition at the bodies exhibit

Yeah, I bodied the limits and I deaded them fakers

Motherfuck if you hate it, cremated them haters

So, my studio be a funeral

Yeah, this is our year, oh you didn’t know?

Uh, yeah I’m killin' you, step inside the lion’s den

Man I’m hov if the 'O' was an 'I' instead

On stage wit' my family in front of me

I am what I am: everything I wanna be

All these haters, see you later

All that I could do, but you don’t even feel me though

I know you know I know you got that power

That power

Oh, oh oh

This is on a bus back from camp

I’m thirteen and so are you

Before I left for camp I imagined it would be me and three or four other dudes

I hadn’t met yet, running around all summer, getting into trouble

It turned out it would be me and just one girl.

That’s you

And we’re still at camp as long as we’re on the bus

And not at the pickup point where our parents would be waiting for us

We’re still wearing our orange camp t-shirts.

We still smell like pineneedles

I like you and you like me and I more-than-like you

But I don’t know if you do or don’t more-than-like me

You’ve never said, so I haven’t been saying anything all summer

Content to enjoy the small miracle of a girl choosing to talk to me

And choosing to do so again the next day and so on

A girl who’s smart and funny and who, if I say something dumb for a laugh

Is willing to say something two or three times as dumb to make me laugh

But who also gets weird and wise sometimes in a way I could never be

A girl who reads books that no one’s assigned to her

Whose curly brown hair has a line running through it

From where she put a tie to hold it up while it was still wet

Back in the real world we don’t go to the same school

And unless one of our families moves to a dramatically different neighborhood

We won’t go to the same high school

So, this is kind of it for us.

Unless I say something

And it might especially be it for us if I actually do say something

The sun’s gone down and the bus is quiet.

A lot of kids are asleep

We’re talking in whispers about a tree we saw at a rest stop

That looks like a kid we know

And then I’m like, «Can I tell you something?»

And all of a sudden I’m telling you

And I keep telling you and it all comes out of me and it keeps coming

And your face is there and gone and there and gone

As we pass underneath the orange lamps that line the sides of the highway

And there’s no expression on it

And I think just after a point I’m just talking to lengthen the time

Where we live in a world where you haven’t said «yes» or «no» yet

And regrettably I end up using the word «destiny»

I don’t remember in what context.

Doesn’t really matter

Before long I’m out of stuff to say and you smile and say, «okay»

I don’t know exactly what you mean by it, but it seems vaguely positive

And I would leave in order not to spoil the moment

But there’s nowhere to go because we’re on a bus

So I pretend like I’m asleep and before long, I really am

I wake up, the bus isn’t moving anymore

The domed lights that line the center aisle are all on

I turn and you’re not there

Then again a lot of kids aren’t in their seats anymore

We’re parked at the pick-up point, which is in the parking lot of a Methodist

church

The bus is half empty.

You might be in your dad’s car by now

Your bags and things piled high in the trunk

The girls in the back of the bus are shrieking and laughing and taking their

sweet time

Disembarking as I swing my legs out into the aisle to get up off the bus

Just as one of them reaches my row

It used to be our row, on our way off

It’s Michelle, a girl who got suspended from third grade for a week

After throwing rocks at my head

Adolescence is doing her a ton of favors body-wise

She stops and looks down at me

And her head is blasted from behind by the dome light, so I can’t really see

her face

But I can see her smile.

And she says one word: «destiny»

Then her and the girls clogging the aisles behind her all laugh

And then she turns and leads them off the bus

I didn’t know you were friends with them

I find my dad in the parking lot.

He drives me back to our house and camp is

over

So is summer, even though there’s two weeks until school starts

This isn’t a story about how girls are evil or how love is bad

This is a story about how I learned something and I’m not saying this thing is

true or not

I’m just saying it’s what I learned

I told you something.

It was just for you and you told everybody

So I learned cut out the middle man, make it all for everybody, always

Everybody can’t turn around and tell everybody, everybody already knows,

I told them

But this means there isn’t a place in my life for you or someone like you

Is it sad?

Sure.

But it’s a sadness I chose

I wish I could say this was a story about how I got on the bus a boy

And got off a man more cynical, hardened, and mature and shit

But that’s not true.

The truth is I got on the bus a boy.

And I never got off

the bus

I still haven’t

Al deze haters, tot later

Alles wat ik kon doen, maar je voelt me ​​niet eens

Ik weet dat je weet dat ik weet dat je die kracht hebt

Die kracht

Oh Oh oh

Dus CG, maar een nigga blijft echt hoor

Ik ben vliegen, ik ben ziek, ik ben runnin' shit

3-punten, velddoelpunt

Rappers lachten alsof ik struikelde en viel

Want ik stunt niet met een gouden kruis zoals ik Christian, borg!

Ja, ze staren me jaloers aan omdat ik grotere shows doe

Maar je uiterlijk helpt niet als een oude goudzoeker

Uncool, maar tekstueel ben ik een steenkoude moordenaar

Dus het zijn 400 slagen voor deze Truffaut-niggas

Ja, dat is nu de regel van de eeuw

Niggas hebben het gemist, te druk, ze liegen over de penitentiaire inrichting

Man, je bent er niet geweest, nigga je was bang

En ik leef nog steeds single zoals Synclaire

Lovin' blanke kerels die me wit noemen en dan proberen te haten

Toen ik niet wit genoeg was om je zwembad te gebruiken toen ik acht was

Stone Mountain, je hebt me goed opgevoed

Ik word aangestaard door Zuidelijken, maar hard als de hel

Strakke jeans, penny loafers, maar ik drink nog steeds een dubbeltje

Ik blijf bij mijn stront, maar wordt door beide kanten gehaat

Ik ben gewoon een kind dat opblaast met de naam van mijn vader

En elke zwarte «Je bent niet zwart genoeg»

Is een witte «je bent allemaal hetzelfde»

Mm Eten zoals Rapp Snitch Knishes

Want het zijn Oreo's, Twinkies, kokosnoten, heerlijk

Hoeveel gouden platen wil je in je eetkamer?

Ik zei: "Ik wil een full house"

Ze zeiden: "Je hebt het, kerel"

Al deze haters, tot later

Alles wat ik zou kunnen doen, maar je voelt me ​​niet eens (Brra)

Ik weet dat je weet dat ik weet dat je die kracht hebt

Die kracht

Oh Oh oh

Holla, holla, holla, holla bij je jongen

Zoals je vader als hij boos is

Ik heb flow, ik zou een kreupele kreupele wandeling kunnen maken

Niggas' adem stonk, het enige wat ze doen is shit praten

Mensen willen een echte man, ik heb ze zo lang laten wachten

Misschien als hij bombardeert, zal hij stoppen en blijven acteren

En bespaar papier zoals je tante doet met servetten van McDonald's

Hoe is het gebeurd?

Eerlijkheid deed het

Bekijk al mijn wedstrijden op de tentoonstelling van de lichamen

Ja, ik belichaamde de grenzen en ik doodde die neppers

Motherfuck als je er een hekel aan hebt, cremeerde ze haters

Dus, mijn studio is een begrafenis

Ja, dit is ons jaar, oh wist je dat niet?

Uh, ja, ik vermoord je, stap in het hol van de leeuw

Man, ik ben hov als de 'O' in plaats daarvan een 'I' was

Op het podium met mijn familie voor me

Ik ben wat ik ben: alles wat ik wil zijn

Al deze haters, tot later

Alles wat ik kon doen, maar je voelt me ​​niet eens

Ik weet dat je weet dat ik weet dat je die kracht hebt

Die kracht

Oh Oh oh

Dit is met de bus terug van het kamp

Ik ben dertien en jij ook

Voordat ik naar het kamp vertrok, stelde ik me voor dat ik het zou zijn en drie of vier andere kerels

Ik had elkaar nog niet ontmoet, de hele zomer rondgelopen en in de problemen gekomen

Het bleek dat ik het zou zijn en maar één meisje.

Dat ben jij

En we zijn nog steeds op kamp zolang we in de bus zitten

En niet bij het ophaalpunt waar onze ouders op ons zouden wachten

We dragen nog steeds onze oranje kamp-t-shirts.

We ruiken nog steeds naar dennenappels

Ik vind jou leuk en jij vind mij leuk en ik vind jou meer dan leuk

Maar ik weet niet of je me wel of niet leuk vindt

Je hebt het nooit gezegd, dus ik heb de hele zomer niets gezegd

Inhoud om te genieten van het kleine wonder van een meisje dat ervoor kiest om met me te praten

En ervoor kiezen om dit de volgende dag opnieuw te doen, enzovoort

Een meisje dat slim en grappig is en die, als ik iets doms zeg om te lachen,

Is bereid om iets twee of drie keer zo doms te zeggen om me aan het lachen te maken?

Maar wie wordt er soms ook raar en wijs op een manier die ik nooit zou kunnen zijn?

Een meisje dat boeken leest die niemand haar heeft toegewezen

Wiens krullend bruin haar heeft een lijn die er doorheen loopt

Van waar ze een stropdas deed om hem omhoog te houden terwijl het nog nat was

Terug in de echte wereld gaan we niet naar dezelfde school

En tenzij een van onze families verhuist naar een dramatisch andere buurt

We gaan niet naar dezelfde middelbare school

Dus dit is het een beetje voor ons.

Tenzij ik iets zeg

En het is misschien vooral iets voor ons als ik echt iets zeg

De zon is ondergegaan en de bus is stil.

Veel kinderen slapen

We praten fluisterend over een boom die we zagen bij een rustplaats

Dat ziet eruit als een kind dat we kennen

En dan denk ik: "Kan ik je iets vertellen?"

En ineens zeg ik het je

En ik blijf het je vertellen en het komt allemaal uit mij en het blijft komen

En je gezicht is daar en weg en daar en weg

Terwijl we onder de oranje lampen door langs de snelweg rijden

En er staat geen uitdrukking op

En ik denk dat ik net na een punt gewoon praat om de tijd te verlengen

Waar we leven in een wereld waar je nog geen "ja" of "nee" hebt gezegd

En helaas gebruik ik uiteindelijk het woord "lot"

Ik weet niet meer in welke context.

Maakt niet echt uit

Het duurt niet lang voordat ik geen dingen meer kan zeggen en jij glimlacht en zegt: "oke"

Ik weet niet precies wat je ermee bedoelt, maar het lijkt vaag positief

En ik zou vertrekken om het moment niet te verpesten

Maar we kunnen nergens heen omdat we in een bus zitten

Dus ik doe alsof ik slaap en het duurt niet lang of ik ben het echt

Ik word wakker, de bus rijdt niet meer

De koepelvormige lichten langs het middenpad zijn allemaal aan

Ik draai me om en je bent er niet

Aan de andere kant zitten veel kinderen niet meer op hun stoel

We staan ​​geparkeerd bij het ophaalpunt, dit is op de parkeerplaats van een Methodist

kerk

De bus is half leeg.

Misschien zit je nu al in de auto van je vader

Je tassen en spullen hoog opgestapeld in de kofferbak

De meisjes achter in de bus gillen en lachen en nemen hun

zoete tijd

Uitstappen terwijl ik mijn benen naar het gangpad zwaai om uit de bus te stappen

Net zoals een van hen mijn rij bereikt

Vroeger was het onze rij, op weg naar buiten

Het is Michelle, een meisje dat een week geschorst is van de derde klas

Nadat ik stenen naar mijn hoofd had gegooid

Adolescentie doet haar een hoop gunsten qua lichaam

Ze stopt en kijkt op me neer

En haar hoofd wordt van achteren gestraald door de lichtkoepel, dus ik kan het niet echt zien

haar gezicht

Maar ik zie haar glimlachen.

En ze zegt één woord: «lot»

Toen lachten zij en de meisjes de gangpaden achter haar dicht

En dan draait ze zich om en leidt ze de bus uit

Ik wist niet dat je bevriend met ze was

Ik vind mijn vader op de parkeerplaats.

Hij rijdt me terug naar ons huis en het kamp is

over

Zo ook de zomer, ook al duurt het nog twee weken voordat de school begint

Dit is geen verhaal over hoe meisjes slecht zijn of hoe liefde slecht is

Dit is een verhaal over hoe ik iets heb geleerd en ik zeg niet dat dit zo is

waar of niet

Ik zeg alleen dat dit is wat ik heb geleerd

Ik heb je iets verteld.

Het was alleen voor jou en je hebt het aan iedereen verteld

Dus ik heb geleerd om de middelste man uit te schakelen, alles voor iedereen te maken, altijd

Iedereen kan zich niet omdraaien en iedereen vertellen, iedereen weet het al,

Ik heb ze verteld

Maar dit betekent dat er geen plaats in mijn leven is voor jou of iemand zoals jij

Is het triest?

Zeker.

Maar het is jammer dat ik ervoor gekozen heb

Ik wou dat ik kon zeggen dat dit een verhaal was over hoe ik als jongen in de bus stapte

En stapte af van een man die cynischer, geharder en volwassener was

Maar dat is niet waar.

De waarheid is dat ik een jongen in de bus stapte.

En ik ben nooit uitgestapt

de bus

Ik heb nog steeds niet