Бука - Чичерина

От окна сквозняк ползет, прямо в душу заползает

Мама что-то не идет, мама где-то пропадает.

Только свет настольной лампы мягко сердце согревает

В кладовой кряхтит мой Бука, все уснуть никак не может.

Отступает глухо скука, страх приходит нервы гложет

И из шкафа платье ново кажет ломанную рожу.

За окошком кто-то ходит, кто-то топчется в шкафу

За стеною кто-то стонет, облака грызут луну

И мурашки ледяные пробегают по нутру.

Рожа белая сползает на пол лужею зеленой

Желтый свет в дали мерцает в белом снеге растворенный

Безразличными лучами в черном небе отраженный.

Een tocht kruipt uit het raam, kruipt recht in de ziel

Mam gaat niet, mam verdwijnt ergens.

Alleen het licht van een tafellamp verwarmt zachtjes het hart

Mijn Buka gromt in de voorraadkast, hij kan helemaal niet slapen.

Verdrijft dove verveling, angst komt zenuwen knagen

En vanuit de kast ziet de jurk er weer uit als een gebroken gezicht.

Iemand loopt door het raam, iemand vertrapt in de kast

Iemand kreunt achter de muur, de wolken knagen aan de maan

En ijzig kippenvel loopt door mijn buik.

Witte mok glijdt op de grond in een plas groen

Geel licht in de verte flikkert in de witte sneeuw opgelost

Weerspiegeld door onverschillige stralen in de zwarte lucht.