La Flor de la Canela - Chavela Vargas

Déjame que te cuente limeño

Déjame que te diga la gloria

Del ensueño que evoca la memoria

Del viejo puente, del río y la alameda

Déjame que te cuente limeño

Ahora que aún perfuma el recuerdo

Ahora que aún se mece en un sueño

El viejo puente, el río y la alameda

Jazmines en el pelo y rosas en la cara

Airosa caminaba la flor de la canela

Derramaba lisura y a su paso dejaba

Aromas de mistura que en el pecho llevaba

Del puente a la alameda menudo pie la lleva

Por la vereda que se estremece al ritmo de su cadera

Recogía la risa de la brisa del río

Y al viento la lanzaba del puente a la alameda

Déjame que te cuente limeño

Ay, deja que te diga, moreno, mi pensamiento

A ver si así despiertas del sueño

Del sueño que entretiene, moreno, tu sentimiento

Aspira de la lisura que da la flor de la canela

Adornada con jazmines matizando su hermosura;

Alfombra de nuevo el puente y engalana la alameda

Que el río acompasará su paso por la vereda

Y recuerda que…

Jazmines en el pelo y rosas en la cara

Airosa caminaba la flor de la canela

Derramaba lisura y a su paso dejaba

Aromas de mistura que en el pecho llevaba

Del puente a la alameda menudo pie la lleva

Por la vereda que se estremece al ritmo de su cadera

Recogía la risa de la brisa del río

Y al viento la lanzaba del puente a la alameda

Laat me je vertellen limeño

laat me je de glorie vertellen

Van de droom die herinnering oproept

Van de oude brug, de rivier en de alameda

Laat me je vertellen limeño

Nu de herinnering nog steeds parfumeert

Nu ze nog steeds schommelt in een droom

De oude brug, de rivier en de alameda

Jasmijn in haar haar en rozen op haar gezicht

Airosa liep de kaneelbloem

Het morste gladheid en in zijn kielzog vertrok het

Aroma's van mistura die ze op haar borst droeg

Van de brug naar de alameda neemt ze haar vaak te voet mee

Langs de stoep die schudt op het ritme van je heup

Opgepikt gelach van de rivierbries

En in de wind gooide hij het van de brug naar de alameda

Laat me je vertellen limeño

Oh, laat me je vertellen, Moreno, mijn gedachten

Eens kijken of je zo wakker wordt uit je slaap

Van de droom die vermaakt, bruin, je gevoel

Zuigt op van de zachtheid die de kaneelbloem geeft

Versierd met jasmijn genuanceerd haar schoonheid;

Bekleed de brug opnieuw en versier het winkelcentrum

Dat de rivier zijn passage langs het trottoir zal volgen

En onthoud dat...

Jasmijn in haar haar en rozen op haar gezicht

Airosa liep de kaneelbloem

Het morste gladheid en in zijn kielzog vertrok het

Aroma's van mistura die ze op haar borst droeg

Van de brug naar de alameda neemt ze haar vaak te voet mee

Langs de stoep die schudt op het ritme van je heup

Opgepikt gelach van de rivierbries

En in de wind gooide hij het van de brug naar de alameda