Eternal Summer - Celtic Frost

Who wore the crown will never be known — might is broken

For all we’ll drown into the sand — what will remain?

Inverted horizons, denied truth and blinded eyes

The titans arise, the monuments fall, we cannot halt

Wishful pleads at last came true, some always knew

The clouds burn — or is it fire?

… the gods wince

Human pride and megalomania, the titans watched it all

The trace led to nowhere, wrath had to come

As ushers at the gates, to ecstasy and excess

AII turn their backs, they won’t give us any rest

(The) fires won’t redeem, illuminated’s the night — the eternal summer

When they came high from the sphere on shrieking wings…

Now they’re trapped to the ground, to heat and dust

And the eye is glowing above…

Wie de kroon droeg zal nooit bekend worden — macht is gebroken

Voor alles verdrinken we in het zand - wat blijft er over?

Omgekeerde horizon, ontkende waarheid en verblinde ogen

De titanen staan ​​op, de monumenten vallen, we kunnen niet stoppen

Wenselijke smeekbeden kwamen eindelijk uit, sommigen wisten het altijd

De wolken branden - of is het vuur?

… de goden huiveren

Menselijke trots en grootheidswaanzin, de titanen zagen het allemaal

Het spoor leidde naar nergens, toorn moest komen

Als bodes bij de poorten, tot extase en overdaad

Ze keren zich allemaal de rug toe, ze zullen ons geen rust geven

(De) vuren zullen niet verlossen, verlicht is de nacht - de eeuwige zomer

Toen ze hoog uit de bol kwamen op gillende vleugels...

Nu zitten ze vast aan de grond, aan hitte en stof

En het oog gloeit erboven...