La Golondrina - Caterina Valente

Whither so swiftly the timid swallow?

What distant bourne seeks her untiring wing?

To reach it safe, what needle does she follow

When darkness wraps the poor wee storm tossed thing?

To build her nest near to my couch

I’ll call her;

Why go so far skies bright and warm to keep;

Safe would she be;

No evil should befall her,

For I’m an exile sad, too sad to weep

My fatherland is dear but I too have left it;

Far am I from the spot where I was born;

Cheerless in life, fierce storms joy bereft it;

Made me an exile life-long and forlorn

Come then to me, sweet feathered pilgrim stranger;

Oh!

let me clasp you to my loving breast

And lest your warbling safe from danger,

Unwanted tears bring relief and rest.

Waarheen zo snel de schuchtere zwaluw?

Welke verre bourne zoekt haar onvermoeibare vleugel?

Welke naald volgt ze om het veilig te bereiken?

Wanneer duisternis het arme, door de storm gegooide ding omhult?

Om haar nest dichtbij mijn bank te bouwen

Ik zal haar bellen;

Waarom zo ver gaan luchten helder en warm te houden;

Veilig zou ze zijn;

Geen kwaad mag haar overkomen,

Want ik ben een balling verdrietig, te verdrietig om te huilen

Mijn vaderland is dierbaar, maar ook ik heb het verlaten;

Ver ben ik van de plek waar ik geboren ben;

Ongezellig in het leven, hevige stormen vreugde beroofden het;

Maakte me een levenslange en verloren balling

Kom dan bij mij, lieve gevederde pelgrim vreemdeling;

Oh!

laat me je vastklemmen aan mijn liefdevolle borst

En opdat uw gezang niet voor gevaar wordt gevrijwaard,

Ongewenste tranen brengen verlichting en rust.