Mirrorized Thoughts - Catamenia

Leaves are fallen, times have passed by, pitch black moon stares from the sky

Coldness emerge with the night, im wandering in dreamland of my own mind

A silent, fading whispers haunts me

Am i dreaming again or is it there

Mirrored light blinding my eyes, can’t feel anything real, can’t compromise

I feel nothing, sometimes i wish i was still unborn child

All these visions, all i have done, nothing makes sense anymore i must been

paralyzed

All these visions, all i have done, nothing makes sense anymore,

everything is gone

Darkness i feel, these shades with me

Broken fears, what is this dream

Is it my mind, making sensless cry

Give me a sign, to leave this pathetic life

A silent, fading whispers haunts me

Am i dreaming again or is it there

Leaves are fallen, times have passed by, pitch black moon stares from the sky

Coldness emerge with the night, im wandering in dreamland of my own mind

Slightly im beginning to remember my past life, so distant in my mind

So clearly i can see those times, fading away from this souls entwine

All these visions, all i have done, nothing makes sense anymore i must been

paralyzed

All these visions, all i have done, nothing makes sense anymore,

everything is gone All these visions, all i have done, nothing makes sense

anymore, everything is gone

Bladeren zijn gevallen, tijden zijn verstreken, pikzwarte maan staart vanuit de lucht

Koud komt tevoorschijn met de nacht, ik dwaal in het droomland van mijn eigen geest

Een stil, vervagend gefluister achtervolgt me

Ben ik weer aan het dromen of is het daar?

Gespiegeld licht verblindt mijn ogen, kan niets echts voelen, kan geen compromissen sluiten

Ik voel niets, soms zou ik willen dat ik nog een ongeboren kind was

Al deze visioenen, alles wat ik heb gedaan, niets heeft meer zin, ik moet zijn geweest

verlamd

Al deze visioenen, alles wat ik heb gedaan, niets heeft meer zin,

alles is weg

Duisternis voel ik, deze tinten met mij

Gebroken angsten, wat is deze droom?

Is het mijn geest, zinloos huilen?

Geef me een teken om dit zielige leven te verlaten

Een stil, vervagend gefluister achtervolgt me

Ben ik weer aan het dromen of is het daar?

Bladeren zijn gevallen, tijden zijn verstreken, pikzwarte maan staart vanuit de lucht

Koud komt tevoorschijn met de nacht, ik dwaal in het droomland van mijn eigen geest

Ik begin me een beetje mijn vorige leven te herinneren, zo ver in mijn gedachten

Dus ik kan die tijden duidelijk zien, vervagen van deze zielen verstrengeling

Al deze visioenen, alles wat ik heb gedaan, niets heeft meer zin, ik moet zijn geweest

verlamd

Al deze visioenen, alles wat ik heb gedaan, niets heeft meer zin,

alles is weg Al deze visioenen, alles wat ik heb gedaan, niets is logisch

meer, alles is weg