Silence - Catamenia

World’s greatest punishment is not being able to talk

When there’s someone who can not listen to you

Screaming for the name, but no one can hear your pain

Despair and sadness will take a control over you

Silence… that sweet bicentric question

Ripping through your unremitting thoughts

Rope wrapped tightly around your growling mind

Keeping them packed in a jar with perpetual wafer

Cover your eyes, true lies can make you blind

All your senses are numb, you are petrified

There they come to take everything away

All the precious you have had in your life

Here they are, but you are just way too late

All you have left is a scream in silence

De grootste straf ter wereld is niet kunnen praten

Als er iemand is die niet naar je kan luisteren

Schreeuwend om de naam, maar niemand kan je pijn horen

Wanhoop en verdriet zullen de baas over je worden

Stilte... die lieve bicentrische vraag

Door je niet aflatende gedachten heen scheuren

Touw strak om je grommende geest gewikkeld

Ze verpakt houden in een pot met eeuwigdurende wafel

Bedek je ogen, echte leugens kunnen je blind maken

Al je zintuigen zijn verdoofd, je bent versteend

Daar komen ze alles afpakken

Al het kostbare dat je in je leven hebt gehad

Hier zijn ze, maar je bent gewoon veel te laat

Het enige wat je nog hebt is een schreeuw in stilte