El caramelo - Carmen Paris

Ya deshojamos la espera

Ya recogimos la flor

Se enredaron nuestras manos

Nos encendimos los dos

De mi altar, el caramelo

Desenvuelto para ti

De mi altar, el caramelo, (bis)

Ni lo tienes que pedir

A lo mejor fue tu pelo

Enroscándose en mi voz

O tal vez tus ojos negros

Empapaditos de amor

Por tu ser, delicia mía

Se me ha abierto un ventanal

Y no sé si habrá una cosa

Que ahora me pueda asustar

De mi altar, el caramelo

Desenvuelto para ti

De mi altar, el caramelo, (bis)

Ni lo tienes que pedir

We hebben het wachten al ontbladerd

We hebben de bloem al geplukt

onze handen raakten verstrikt

we zijn allebei ingeschakeld

Van mijn altaar, het snoep

voor u uitgepakt

Van mijn altaar, het snoep, (bis)

Je hoeft het niet eens te vragen

Misschien was het je haar

kronkelen in mijn stem

Of misschien je zwarte ogen

doordrenkt van liefde

Voor je wezen, mijn vreugde

Er is een raam voor me opengegaan

En ik weet niet of er iets zal zijn

Dat kan me nu bang maken

Van mijn altaar, het snoep

voor u uitgepakt

Van mijn altaar, het snoep, (bis)

Je hoeft het niet eens te vragen