Symposium of Sickness - Carcass

«That's why I find it so amusing that the latter-day saints of our business…

one, attribute to me motives that just weren’t there, and two, accuse me of

corrupting morality, which I wish I had the power to do.»

«Prepare to die.»

An encloaking, dark epoch

In which all life is now appraised

Another valueless commodity

On which the paracious may feebly graze

Indebted homage to their mammon

Whilst the mort is the music of the meek

Transcendence from a beatifully brutal reality

Is what I seek

Noxious, sully dolour

Is not the sentiment upon which we feed

But precocious consciousness

Draws out a morbid nous to bleed

Chiselling out seething words

Which cut deep down to the bone

Always legible

So be it on our own headstone

Rising to out own nadir

Reality we try to extirpate

Trying to raise a twisted smile

Similar to that silver plate

On a coffin which is joined

Hammering in each final nail

Last kill and testament

Left now intestate

Noxious, sully dolour

Is not the thesis which is bled

A precarious train of thought

In which mental cattle-trucks are led

Carving out skilful words

Which shear brittle bones

Always spelt out well

We just can’t leave the dead alone

Monographic text

A terminal doctrine of diseased minds perplexed

Enunciated epigrams

Eschatological, rotten requiems

Always our own worst cynics

Exorcisers of scorching scorn

Digging our own graves

But never stand over and mourn

The roulade now pandemonium

Displaced in the muggy sods

Espoused with the macabre

The dead we filch and rob

Munificant bale

From the deviants staid

Execrations — taunting spiritual release

Exoneration — upon the perishable we feast

Excogitation — picking at the bones of convention

Exculpitation — foul verbal conflagration

Epigraphic text, a literary vex

The macabre perplexed, with corporeality meshed

Euthenic text

An unpleasant journey, to a world perplexed

Corporeal epigraphs

Eschatological unpleasantness

Always forever cryptic

Exercisers of twisted grief

Helping you to dig up the interred

Whilst fresh still are the wreaths

The harmony now pandemonium

Heard out in the muddy dirt

Espoused with the bizzare

We play on our own turf

Epithetic text

A macabre rality perplexed

Execrations — literary tales of atrocities fairy

Exoneration — harsh, cold bloody marys

Excogitation — a narcissistic eutechnique

Exculpitation — perverse artworks, so unique

Monographic text, a literary vex

The macabre perplexed, with reality meshed

«Daarom vind ik het zo grappig dat de heiligen van de laatste dagen van ons bedrijf...

één, me motieven toeschrijven die er gewoon niet waren, en twee, me beschuldigen van

corrumperende moraliteit, waar ik zou willen dat ik de macht had om te doen.»

"Bereid je voor om te sterven."

Een omhullend, donker tijdperk

Waarin al het leven nu wordt gewaardeerd

Nog een waardeloos goed

Waarop de parachutisten zwakjes kunnen grazen

Eerbetoon aan hun mammon

Terwijl de mort de muziek is van de zachtmoedigen

Transcendentie van een heerlijk brute realiteit

Is wat ik zoek?

Schadelijk, sully dolour

Is niet het sentiment waarop we ons voeden?

Maar vroegrijp bewustzijn

Trekt een morbide nous om te bloeden

Ziende woorden beitelen

Die tot op het bot sneed

Altijd leesbaar

Het zij zo op onze eigen grafsteen

Stijgend naar het eigen dieptepunt

Realiteit die we proberen uit te roeien

Proberen een verdraaide glimlach op te wekken

Vergelijkbaar met dat zilveren plaatje

Op een kist die is samengevoegd

In elke laatste nagel hameren

Laatste moord en testament

Links nu intestate

Schadelijk, sully dolour

Is niet de scriptie die bloedt?

Een precaire gedachtegang

Waarin mentale veewagens worden geleid

Vaardige woorden uithakken

Welke broze botten scheren?

Altijd goed verwoord

We kunnen de doden niet alleen laten

Monografische tekst

Een terminale doctrine van verbijsterde zieke geesten

Uitgesproken epigrammen

Eschatologische, rotte requiems

Altijd onze eigen ergste cynici

Uitdrijvers van verzengende minachting

Ons eigen graf graven

Maar blijf nooit staan ​​en treuren

De rollade nu pandemonium

Verplaatst in de zwoele zoden

Verloofd met het macabere

De doden die we villen en beroven

Grote baal

Van de devianten bleven

Execraties — geestelijke bevrijding bespotten

Exoneratie — op het bederfelijke vieren we feest

Excogitatie — plukken op de botten van de conventie

Exculpitatie — grove verbale vuurzee

Epigrafische tekst, een literaire ergernis

Het macabere verbijsterd, met lichamelijkheid verweven

Euthenische tekst

Een onaangename reis naar een verbijsterde wereld

Lichamelijke opschriften

Eschatologische onaangenaamheden

Altijd voor altijd cryptisch

Beoefenaars van verdraaid verdriet

U helpen om de begravenen op te graven

Zo vers zijn de kransen nog

De harmonie nu pandemonium

Gehoord in het modderige vuil

Verloofd met de bizzare

We spelen op ons eigen terrein

epithetische tekst

Een macabere verbijstering

Execrations — literaire verhalen over gruweldaden fee

Exoneratie — harde, cold bloody marys

Excogitatie — een narcistische eutechniek

Exculpitatie — perverse kunstwerken, zo uniek

Monografische tekst, een literaire ergernis

De macabere verbijsterd, met de werkelijkheid verweven