La Route - Caracol

Si la route savait dire:

«Prends-moi, prends-moi»

Me le soufflerait-elle

De chacune de ses 1000 voix?

Si la route savait rire

Se moquerait-elle de moi?

Sachant que je veux fuir

Sans trop savoir pourquoi

Sachant que je veux fuir

En marchant sur ses 1000 bras

Qui sait quand la route cessera de vouloir de moi?

De qui suis-je l’otage quand je cours sans toi?

D’une valse

Profonde

Jusqu'à ce que je tombe

Quand la route me criera:

«Rends-moi, Rends-moi»

Tous les chemin-serpents

Que j’ai incrusté en toi

Quand la route demandera

«Allez, donne-moi»

Tribut pour chaque passage

Pour chaque erreur féconde

Faudra que je réponde:

«Reviens à toi

Quand même tu brandiras

Une à une tes 1000 lois

Comment pourrais-je te rendre

Le plus vrai des tatouages

Celui que le temps aura imprimé sur moi?»

Als de weg kon zeggen:

"Neem me, neem me"

Zou ze tegen me fluisteren

Van elk van zijn 1000 stemmen?

Als de weg wist hoe te lachen

Zou ze me uitlachen?

Wetende dat ik wil vluchten

Zonder echt te weten waarom

Wetende dat ik wil vluchten

Lopend op zijn 1000 armen

Wie weet wanneer de weg stopt met mij te willen?

Van wie ben ik gegijzeld als ik zonder jou vlucht?

Van een wals

diep

Totdat ik val

Als de weg naar me roept:

"Geef me terug, geef me terug"

Allemaal slangenpaden

Dat ik in jou ingebed heb

Als de weg erom vraagt

"Kom op, geef me"

Eerbetoon voor elke pass

Voor elke vruchtbare fout

Ik zal moeten antwoorden:

"Kom bij je terug

Ook al zwaai je

Een voor een je 1000 wetten

Hoe kon ik je teruggeven

De meest waarheidsgetrouwe tatoeages

Die ene keer heeft zich op mij gedrukt?"