Planetário - Capicua, Mallu Magalhães

Tu disseste, juraste, tu prometeste-me

Que me contavas os sinais se eu te pedisse e que

Tu seguirias o seu rasto com o dedo indicador

Unindo os pontos ao ponto de sabê-los de cor…

Eu pedi e foi aí que nós cruzamos os mindinhos

Juraste que encontravas até os mais pequeninos

Ias contar os sinais, um a um por todo o corpo

Pouco para ser demais, mas demais para ser pouco

Outro iria desistir, mas tu juraste que era certo

Que ias descobrir quantos sinais são em concreto

Buscá-los um a um como um astrónomo em funções

Ligando-os uns aos outros pra fazer constelações…

Deixa eu te contar uma coisa bonita, você vai gostar de saber

Fui eu que inventei da minha cabeça, você vai gostar de saber

Deixa eu te contar uma coisa bonita, você vai gostar de saber

Fui eu que inventei da minha cabeça, você vai gostar de saber

Da minha pele sardenta ias fazer um planetário

A começar no peito onde mora um sagitário

Meu cabelo dourado na tua barba morena

A tua pele de pêssego, a nossa cama pequena

Na pele um céu estrelado, um amor despenteado

Perdidos no céu-da-boca nós ficamos aluados

A cartografar sinais, contar da cabeça aos pés

De um a dez, centenas, milhares até, milhões talvez

Pra ficares com a certeza de qual é o número exacto

De estrelas e asteróides que orbitam no teu quarto

Juraste que farias o mapa da Via Láctea

Sinal a sinal, era questão de matemática

E até tentaste, começaste dedicado

Com a ponta dos dedos, pela pele, debruçado

Mas quando chegas perto, é certo que bem depressa

Vais perdendo a conta e nunca cumpres a promessa…

Deixa eu te contar uma coisa bonita, você vai gostar de saber

Fui eu que inventei da minha cabeça, você vai gostar de saber

Deixa eu te contar uma coisa bonita, você vai gostar de saber

Fui eu que inventei da minha cabeça, você vai gostar de saber

Deixa eu te contar

Um, dois, três

Deixa eu te contar

Quatro, cinco, seis

Deixa eu te contar

Aquilo que eu sei

É que nunca vais saber quantos são os meus sinais

Deixa eu te contar

Um, um, dois, dois

Deixa eu te contar

Três, quatro, cinco, seis

Deixa eu te contar

Aquilo que eu sei

É que nunca saberás quantos são os meus sinais

Deixa eu te contar uma coisa bonita, você vai gostar de saber

Fui eu que inventei da minha cabeça, você vai gostar de saber

Deixa eu te contar uma coisa bonita, você vai gostar de saber

Fui eu que inventei da minha cabeça, você vai gostar de saber

Je zei, je zwoer, je beloofde me

Dat je me de tekens zou vertellen als ik het je zou vragen en...

Je zou zijn spoor volgen met je wijsvinger

De punten samenvoegen tot het punt dat je ze uit je hoofd kent...

Ik heb erom gevraagd en toen kruisten we onze pinken

Je zwoer dat je zelfs de kleintjes zou vinden

Je ging de tekens tellen, één voor één over het hele lichaam

Weinig om te veel te zijn, maar te veel om te weinig te zijn

Een ander zou het opgeven, maar je zwoer dat het goed was

Dat je zou uitzoeken hoeveel tekens er in beton zitten

Doorzoek ze een voor een als een astronoom in functies

Door ze aan elkaar te koppelen om sterrenbeelden te maken...

Laat me je iets moois vertellen, je zult blij zijn om te weten

Ik was degene die het in mijn hoofd heeft uitgevonden, je zult het leuk vinden om te weten

Laat me je iets moois vertellen, je zult blij zijn om te weten

Ik was degene die het in mijn hoofd heeft uitgevonden, je zult het leuk vinden om te weten

Van mijn sproetenhuid zou je een planetarium maken

Beginnend in de kist waar een Boogschutter leeft

Mijn gouden haar in je donkere baard

Je perzikhuid, ons bedje

Op de huid een sterrenhemel, een onverzorgde liefde

Verdwaald in het verhemelte worden we maanverlicht

Tekenen in kaart brengen, van top tot teen tellen

Van één tot tien, honderden, duizenden zelfs, miljoenen misschien

Om zeker te zijn van het exacte aantal

Van sterren en asteroïden die in je kamer cirkelen

Je zwoer dat je de kaart van de Melkweg zou maken

Signaalbord, het was een kwestie van rekenen

En zelfs jij hebt het geprobeerd, je begon toegewijd

Met vingertoppen, door de huid, leunend

Maar als je dichtbij komt, is het zeker dat heel snel

Je raakt de tel kwijt en komt je belofte nooit na...

Laat me je iets moois vertellen, je zult blij zijn om te weten

Ik was degene die het in mijn hoofd heeft uitgevonden, je zult het leuk vinden om te weten

Laat me je iets moois vertellen, je zult blij zijn om te weten

Ik was degene die het in mijn hoofd heeft uitgevonden, je zult het leuk vinden om te weten

Laat me je vertellen

Een twee drie

Laat me je vertellen

Vier vijf zes

Laat me je vertellen

wat ik weet

Het is gewoon dat je nooit zult weten hoeveel mijn tekens zijn

Laat me je vertellen

Een, een, twee, twee

Laat me je vertellen

Drie vier vijf zes

Laat me je vertellen

wat ik weet

Het is gewoon dat je nooit zult weten hoeveel mijn tekens zijn

Laat me je iets moois vertellen, je zult blij zijn om te weten

Ik was degene die het in mijn hoofd heeft uitgevonden, je zult het leuk vinden om te weten

Laat me je iets moois vertellen, je zult blij zijn om te weten

Ik was degene die het in mijn hoofd heeft uitgevonden, je zult het leuk vinden om te weten