Elle S'en Va - Camille

Elle se lève dans l’ombre

Comme la chambre est sombre

Ce matin

Dans l’immeuble il est tôt

Elle met son manteau

Puis elle sort

Et il fait encore noir

Elle descend le boulevard

Elle s’en va

Le conducteur du car

Allume pour elle ses phares

Et sourit

La campagne défile

Elle s'éloigne de la ville

Elle est bien

Elle roule vers nulle part

Elle n’a plus de mémoire

Elle est perdue dans un songe

Un grand vide la ronge

Elle s’en va

Sous une pluie d ‘orage

A l’arrêt de la plage

Elle descend

Pieds nus dans le sable

Elle regarde d’un air vague

L’océan pendant un bref instant

Elle pense à ses enfants

Des images lui reviennent

Comme un film à l’ancienne

Puis plus rien

Ze staat op in de schaduw

Omdat de kamer donker is

Deze morgen

In het gebouw is het vroeg

Ze doet haar jas aan

Dan gaat ze weg

En het is nog donker

Ze loopt over de boulevard

Zij verlaat

De buschauffeur

Zet haar koplampen voor haar aan

En lach

De campagne gaat door

Ze gaat weg uit de stad

Het gaat goed met haar

Ze rijdt naar nergens

Ze heeft geen geheugen meer

Ze is verdwaald in een droom

Een grote leegte knaagt aan haar

Zij verlaat

Onder een stormachtige regen

Bij de strandhalte

Ze komt naar beneden

Blote voeten in het zand

Ze staart wezenloos

De oceaan voor een kort moment

Ze denkt aan haar kinderen

Beelden komen bij hem terug

Als een oude film

Dan niets