Tomorrow Never Came - Cage

My mood it reflects in the weather

Just at the dawn of daylight

I’m racing for home never more alone

I’ve been through one hell of a night

I remember when we got together

Never had two been more tight

When we became one, we gave birth to our son

Nothing could have been more right

And the leaves on the trees turned black

And the sun didn’t rise and my world’s foundation cracked

When all I loved died

Feeling total loss, kneeling at the cross l will hold you tight

When I meet you in the light eternal life we’ll share

In a dream somewhere save me from despair

And you won’t be there to meet me

And you won’t be there to greet me

And you won’t be by my side

You’ll awake from death and find you in a light

That nearly blinds you and all the ones you loved

Are there with me

I spotted the home of Mrs. Watkins

Out from the chimney blew smoke

All that I’d done for my wife and my son

Of this nothing would be spoke

I gathered myself at the doorway

Approached and gave a gentle knock

I could not prepare for what was in there

Once again my world would be rocked

I waited for someone to answer

From inside there was not a sound

I opened the door what I was in for all of the family was found

There by the glow of the fire, I saw all the Watkins were dead

Close sat my son, God what had he done?

He looked towards me turning his head

And he said Daddy, Father, did you bring Mommy with you?

As you can see I’m very hungry

And these three people just won’t do

How could he speak at just 36 weeks?

His voice had an inhuman tone

From his little frame black tentacles sprang

They had pierced the Watkins to the bone

Tomorrow never came

Elliot knew what he had to do to put a final end

To this madness he must take the life of his precious son

But were there yet others amongst the streets of London

Out there loose upon an unsuspecting world?

Mijn humeur weerspiegelt het in het weer

Net bij het aanbreken van het daglicht

Ik race naar huis, nooit meer alleen

Ik heb een geweldige nacht gehad

Ik herinner me dat we samen kwamen

Nooit waren twee zo strak geweest

Toen we er een werden, zijn we bevallen van onze zoon

Niets had meer kunnen kloppen

En de bladeren aan de bomen werden zwart

En de zon kwam niet op en het fundament van mijn wereld kraakte

Toen alles waar ik van hield stierf

Totaal verlies voelend, geknield aan het kruis, ik zal je stevig vasthouden

Als ik je ontmoet in het licht, zullen we het eeuwige leven delen

Red me ergens in een droom van wanhoop

En je zult er niet zijn om me te ontmoeten

En je zult er niet zijn om me te begroeten

En je staat niet aan mijn zijde

Je wordt wakker uit de dood en vindt je in het licht

Dat verblindt jou en al degenen van wie je hield bijna

Zijn er bij mij?

Ik zag het huis van mevrouw Watkins

Uit de schoorsteen blies rook

Alles wat ik voor mijn vrouw en mijn zoon had gedaan

Hierover zou niets worden gesproken

Ik verzamelde me bij de deuropening

Benaderd en gaf een zachte klop

Ik kon me niet voorbereiden op wat erin stond

Nogmaals, mijn wereld zou op zijn kop staan

Ik wachtte tot iemand antwoordde

Van binnen was er geen geluid

Ik opende de deur waar ik in zat, want het hele gezin werd gevonden

Daar, bij de gloed van het vuur, zag ik dat alle Watkins dood waren

Dichtbij zat mijn zoon, God wat had hij gedaan?

Hij keek naar me terwijl hij zijn hoofd draaide

En hij zei papa, vader, heb je mama meegebracht?

Zoals je kunt zien heb ik erg veel honger

En deze drie mensen zullen het gewoon niet doen

Hoe kon hij spreken met slechts 36 weken?

Zijn stem had een onmenselijke toon

Uit zijn kleine lichaam sprongen zwarte tentakels

Ze hadden de Watkins tot op het bot doorboord

Morgen is nooit gekomen

Elliot wist wat hij moest doen om een ​​definitief einde te maken

Voor deze waanzin moet hij het leven van zijn dierbare zoon nemen

Maar waren er nog anderen in de straten van Londen?

Daar los op een nietsvermoedende wereld?