María - Café Tacvba

Sale sola de noche Marí

Pena por la ciudad

Recorriendo las calles que

Un día negó besos en la oscuridad

Y se nubla la vista María

Porque duele recordar

Que los besos negados María

Nunca más regresarán

En las noches por ese camino

Algo extraño puede pasar

Al sentir en los labios frío

De otros labios que no verás

Es María quien pena en las calles

Y debajo de un farol

Roba besos y vida a la gente

Mientras ella yace en un cajón

María bonita

María marchita

Marí gaat 's nachts alleen uit

jammer voor de stad

Door de straten lopen dat

Op een dag ontkende hij kussen in het donker

En Maria's visie is vertroebeld

omdat het pijn doet om te onthouden

Dat de kussen Maria ontkenden

Ze komen nooit meer terug

In de nachten op die weg

er kan iets vreemds gebeuren

Als je het koud hebt op je lippen

Van andere lippen die je niet zult zien

Het is Maria die lijdt op straat

En onder een lantaarn

Kusjes en leven stelen van mensen

Terwijl ze in een la ligt

mooie mary

verdorde mary