You're My Shelter - BZN

Well every time I’m walking down

The sunset boulevard

Then I’m thinkin' of

The times I had with you

While I’m sittin' in a café

And I drink myself a beer

I’m gonna dream away

I wish that you were here

I remember how you walked me home

Along that dark and winding road

Though it seems to me a long time ago

You’re my shelter in the dead of the night

You comfort me when I lose my mind

Yes you are the subject of my rhymes

You stand by me when I feel down

While I’m riding on the highway

On my way back home to you

That same old route turns out

To be an endless road

And the traffic lights that slow me down

The time that I will lose

It doesn’t bother me

I’m on my way to you

I remember how you walked me home

Along that dark and winding road

Though it seems to me a long long time ago

You’re my shelter in the dead of the night

You comfort me when I lose my mind

Yes you are the subject of my rhymes

You stand by me when I feel down

I remember how you walked me home

Along that dark and winding road

Though it seems to me a long long time ago

You’re my shelter in the dead of the night

You comfort me when I lose my mind

Yes you are the subject of my rhymes

You stand by me when I feel down

(Th. Tol/J. Tuijp/C. Tol)

Nou, elke keer als ik naar beneden loop

De zonsondergangboulevard

Dan denk ik aan

De tijden die ik met je had

Terwijl ik in een café zit

En ik drink mezelf een biertje

Ik ga wegdromen

Ik wou dat je hier was

Ik herinner me hoe je me naar huis bracht

Langs die donkere en bochtige weg

Hoewel het me lang geleden lijkt

Je bent mijn schuilplaats in het holst van de nacht

Je troost me als ik gek word

Ja, jij bent het onderwerp van mijn rijmpjes

Je staat bij me als ik me down voel

Terwijl ik op de snelweg rijd

Op weg terug naar huis naar jou

Diezelfde oude route blijkt

Een eindeloze weg zijn

En de verkeerslichten die me vertragen

De tijd die ik zal verliezen

Het stoort me niet

Ik ben onderweg naar jou

Ik herinner me hoe je me naar huis bracht

Langs die donkere en bochtige weg

Hoewel het me lang geleden lijkt

Je bent mijn schuilplaats in het holst van de nacht

Je troost me als ik gek word

Ja, jij bent het onderwerp van mijn rijmpjes

Je staat bij me als ik me down voel

Ik herinner me hoe je me naar huis bracht

Langs die donkere en bochtige weg

Hoewel het me lang geleden lijkt

Je bent mijn schuilplaats in het holst van de nacht

Je troost me als ik gek word

Ja, jij bent het onderwerp van mijn rijmpjes

Je staat bij me als ik me down voel

(Th. Tol/J. Tuijp/C. Tol)