Verses of Violence - Byzantine

I never thought of you a friend

On whom my trust depends

You are a snake in all the tales

Where men went wrong

I never swallowed the lies

Or need them by my side

I can anticipate the darkness in the light

We never benefit from silence

It drags us down

And now our bearings are unknown

We’ll never understand

S of violence

Dragging us down

And I run forever

From the glory and the praise

And I run forever

Till the end of my days

As we retrace where we went wrong

Gazed with wayward eyes for far too long

And now I look deep inside

To find words for the wise

We must eliminate the veil to see the face

And now we live in frightened times

With hearts ablaze

As we navigate this never-ending maze

We never benefit from silence

It drags us down

And now our bearings are unknown

We’ll never understand

S of violence

Dragging us down

And I run forever

From the glory and the praise

And I run forever

Till the end of my days

As we retrace where we went wrong

Gazed with wayward eyes for far too long

My coffin dripping black

With pitch sealed by the sun

Dead flowers grip the outside

Weighing me down by the ton

The wisdom laid down

At my feet I will never receive

I’m pulled down by the body

Of my own machinery

Ik heb je nooit als een vriend beschouwd

Van wie mijn vertrouwen afhangt

Je bent een slang in alle verhalen

Waar mannen fout gingen

Ik heb de leugens nooit ingeslikt

Of heb ze aan mijn zijde nodig

Ik kan anticiperen op de duisternis in het licht

We hebben nooit baat bij stilte

Het sleept ons naar beneden

En nu zijn onze lagers onbekend

We zullen het nooit begrijpen

S van geweld

Ons naar beneden slepen

En ik ren voor altijd

Van de glorie en de lof

En ik ren voor altijd

Tot het einde van mijn dagen

Terwijl we nagaan waar we fout gingen

Veel te lang met eigenzinnige ogen gekeken

En nu kijk ik diep naar binnen

Woorden vinden voor de wijzen

We moeten de sluier verwijderen om het gezicht te kunnen zien

En nu leven we in angstige tijden

Met harten in vuur en vlam

Terwijl we door dit eindeloze doolhof navigeren

We hebben nooit baat bij stilte

Het sleept ons naar beneden

En nu zijn onze lagers onbekend

We zullen het nooit begrijpen

S van geweld

Ons naar beneden slepen

En ik ren voor altijd

Van de glorie en de lof

En ik ren voor altijd

Tot het einde van mijn dagen

Terwijl we nagaan waar we fout gingen

Veel te lang met eigenzinnige ogen gekeken

Mijn kist druipt van het zwart

Met pek afgesloten door de zon

Dode bloemen grijpen de buitenkant vast

Het weegt me met een ton

De wijsheid vastgelegd

Aan mijn voeten zal ik nooit ontvangen

Ik word naar beneden getrokken door het lichaam

Van mijn eigen machines