Posthumous - Byzantine

Crawl inside my skin for just one day

Watch the fear of the coward led astray

I’m defined by the gluttony to feel alive

Collapse from the perch on which you reside

Overcome by the need to burn you alive

Inside to reveal the lie that’s always here

My infatuation is what you abhor

No matter what is at stake the blame is all the same

Crying eyes and the fear that the demons have held their sway

~Rohrbough~

Come crawl in my sin for just this day

Beaten down by the guilt and the slow decay

God grant me strength to keep up the lie

Inside to reveal the lie that’s always near

My infatuation is what you abhor

No matter what is at stake the blame is all the same

Crying eyes and the fear that the demons have held their sway

~Ojeda~

I’ll never get this chance again

Infected olive branch to mend

Apologies are for the weak, the spineless

And I’ve done wrecked you

Kruip maar één dag in mijn huid

Kijk hoe de angst van de lafaard op een dwaalspoor wordt gebracht

Ik word bepaald door de vraatzucht om me levend te voelen

Inklappen vanaf de zitstok waarop je woont

Overwonnen door de noodzaak om je levend te verbranden

Binnen om de leugen te onthullen die er altijd is

Mijn verliefdheid is wat je verafschuwt

Wat er ook op het spel staat, de schuld is hetzelfde

Huilende ogen en de angst dat de demonen de scepter zwaaien

~Rohrbough~

Kom voor deze dag in mijn zonde kruipen

Neergeslagen door het schuldgevoel en het langzame verval

God geve me kracht om de leugen hoog te houden

Binnen om de leugen te onthullen die altijd dichtbij is

Mijn verliefdheid is wat je verafschuwt

Wat er ook op het spel staat, de schuld is hetzelfde

Huilende ogen en de angst dat de demonen de scepter zwaaien

~Ojeda~

Ik krijg deze kans nooit meer

Geïnfecteerde olijftak om te herstellen

Excuses zijn voor de zwakken, de slappelingen

En ik heb je kapot gemaakt