Alışmak İstemiyorum - Bülent Ersoy

Bir İstanbul sabahında

Gözlerimi açtığımda

Göremedim yatağmda

Yine yoksun, yine yoksun

Bu kadar çabuk sıkıldıysan

Gece gündüz uzaktaysan

Böyle geçer sanıyorsan

Beni yanlış tanıyorsun

Bu aşkın sonu

Hüsranla dolu

Anladım bunu

Bitirelim

Üzmeden bırak

Böyle yaşamak

Sana alışmak

İstemiyorum

Op een ochtend in Istanbul

als ik mijn ogen open

Ik kon niet zien in mijn bed

Je bent weer weg, je bent weer weg

Als je je zo snel verveelt

Als je dag en nacht weg bent

Als je denkt dat het zo gaat

Je kent me verkeerd

Dit is het einde van de liefde

vol frustratie

ik begrijp dat

laten we stoppen

vertrek zonder zorgen

zo leven

aan je wennen

ik wil niet