Lady Margaret - Buffy Sainte-Marie

Lady Margaret

Sweet William rose one morning bright

And dressed himself in blue

Come tell to me the long lost love

Between Lady Margaret and you

I know no harm of Lady Margaret, said he And I hope she knows none of me But tomorrow morning before eight o’clock

Lady Margaret my bride shall be As Lady Margaret was in her chamber high

A-combing up her hair

She spied sweet William and his bride

As they to the church drew near

She threw down her ivory comb

And tossed back her hair

And from the room a fair lady came

That was seen in there no more

The day being gone and the night being come

When most men were asleep

Sweet William spied Lady Margaret’s ghost

A-standing at his bed feet

How do you like your bed?

she said

And how do you like your sheet?

And how do you like the fair lady

That lies in your arms asleep?

Very well do I like my bed, said he Very well do I like my sheet

But better do I like the fair lady

That is standing at my bed feet

The night being gone and the day being come

When most men were awake

Sweet William said he was troubled in his head

From a dream he had last night

He called his weary waiting maids

By one, by two, by three

And last of all, with his bride’s consent

Lady Margaret he went to see

He went unto the parlor door

He knocked until he made things ring

But none was so ready as her own dear brother

To arise and let him in Is Lady Margaret in the parlor?

said he Or is she in the hall

Or is she in her chamber high

Among the gay ladies all?

Lady Margaret is not in the parlor, said he She is neither in the hall

She is in her coffin

And a-lying by the wall

Tear down, tear down, those milk white sheets

They are made of silk so fine

That I may kiss Lady Margaret’s cheek

For ofttimes she has kissed mine

The first that he kissed was her rosy cheek

The next was her dimpled chin

The last of all was her clay-cold lips

That pierced his heart within

Tear down, tear down those milk white sheets

They are made of silk so fine

Today they hang around Lady Margaret’s corpse

And tomorrow they will hang around mine

Lady Margaret died of pure, pure love

Sweet William died of sorrow

They are buried in one burying ground

Both side and side together

Out of her grave grew a red rose

And out of his a briar

They grew in a twining true lover’s knot

The rose and the green briar

Child #74

Printed in Folksongs of the South by Cox

versions recorded by Hedy West, Buffy Ste.

Marie, Sally Rogers

filename[ LADYMARG

SF

===DOCUMENT BOUNDARY===

Lady Margaret

Sweet William stond op een heldere ochtend op

En kleedde zich in het blauw

Kom vertel me de lang verloren liefde

Tussen Lady Margaret en jou

Ik weet geen kwaad van Lady Margaret, zei hij En ik hoop dat ze niemand van mij kent Maar morgenochtend voor acht uur

Lady Margaret, mijn bruid zal zijn zoals Lady Margaret in haar kamer was

A-haar haar kammen

Ze zag de lieve William en zijn bruid

Toen ze naar de kerk kwamen,

Ze gooide haar ivoren kam neer

En gooide haar haar naar achteren

En uit de kamer kwam een ​​mooie dame

Dat was daar niet meer te zien

De dag die voorbij is en de nacht die komt

Toen de meeste mannen sliepen

Sweet William zag de geest van Lady Margaret

A-staand aan zijn bedpoten

Hoe bevalt je bed?

ze zei

En hoe bevalt je blad?

En wat vind je van de schone dame?

Dat ligt in je armen in slaap?

Heel goed vind ik mijn bed leuk, zei hij Heel goed vind ik mijn laken leuk

Maar beter vind ik de schone dame leuk

Dat is aan mijn bedpoten staan

De nacht die voorbij is en de dag die komt

Toen de meeste mannen wakker waren

Lieve William zei dat hij last had van zijn hoofd

Uit een droom die hij vannacht had

Hij belde zijn vermoeide dienstmeisjes

Door één, door twee, door drie

En als laatste, met toestemming van zijn bruid

Lady Margaret hij ging kijken

Hij ging naar de deur van de salon

Hij klopte totdat hij dingen deed rinkelen

Maar niemand was zo klaar als haar eigen lieve broer

Om op te staan ​​en hem binnen te laten. Is Lady Margaret in de salon?

zei hij of is zij in de hal?

Of zit ze in haar kamer hoog?

Onder de homoseksuele dames allemaal?

Lady Margaret is niet in de salon, zei hij, ze is ook niet in de hal

Ze ligt in haar kist

En liggend bij de muur

Afbreken, afbreken, die melkwitte lakens

Ze zijn gemaakt van zijde zo fijn

Dat ik Lady Margaret's wang mag kussen

Vaak heeft ze de mijne gekust

De eerste die hij kuste was haar roze wang

De volgende was haar ingedeukte kin

Het laatste van alles waren haar klei-koude lippen

Dat doorboorde zijn hart van binnen

Afbreken, afbreken die melkwitte lakens

Ze zijn gemaakt van zijde zo fijn

Vandaag hangen ze rond het lijk van Lady Margaret

En morgen hangen ze bij de mijne

Lady Margaret stierf aan pure, pure liefde

Lieve William stierf van verdriet

Ze zijn begraven op één begraafplaats

Zowel zij als zij samen

Uit haar graf groeide een rode roos

En uit zijn briar

Ze groeiden in de knoop van een ware minnaar

De roos en de groene briar

Kind #74

Gedrukt in Folksongs of the South door Cox

versies opgenomen door Hedy West, Buffy Ste.

Marie, Sally Rogers

bestandsnaam [ LADYMARG

SF

===DOCUMENT BOUNDARY===