The Eyes of Tomorrow - broken Iris

Here I stand, tranquilized

In this little white room of mine

There I go, on my own

In this redefined world inside

So why do you take this, conquer and dismay this

Peaceful sanity of mine?

You’re attempting to bore me

Shatter and destroy me

It’s worthless and fuels my gain

Maybe we’re all insane…

There you stand, ignorantly

Just a monotone pallet, you see

If there was a color created for me

It consists in shades of three

I see you enjoy this, while I exploit this

Brief insanity of mine

Perceive and understand you

Is far more than I can do

Perceptions left far behind

Maybe we’re all insane

The way that we live

Reminiscing for the head game

What if we’re all insane

I’m feeling so damn hollow

Staring into the eyes of tomorrow

Coming around again

I’m feeling much better, my friend

The doctor says «I'm sorry, you must attend

To your little white room again»

To my little white room again

Hier sta ik, verdoofd

In deze kleine witte kamer van mij

Daar ga ik, in mijn eentje

In deze opnieuw gedefinieerde wereld vanbinnen

Dus waarom neem je dit, verover en ontzet je dit?

Vreedzaam gezond verstand van mij?

Je probeert me te vervelen

Verbrijzel en vernietig mij

Het is waardeloos en levert mijn winst op

Misschien zijn we allemaal gek...

Daar sta je dan, onwetend

Gewoon een monotone pallet, zie je

Als er een kleur voor mij is gemaakt

Het bestaat in tinten van drie

Ik zie je hiervan genieten, terwijl ik hier misbruik van maak

Korte waanzin van mij

Je waarnemen en begrijpen

Is veel meer dan ik kan doen?

Percepties ver achter gelaten

Misschien zijn we allemaal gek

De manier waarop we leven

Herinneringen ophalen voor het hoofdspel

Wat als we allemaal gek zijn?

Ik voel me zo verdomd hol

In de ogen van morgen staren

Komt er weer aan

Ik voel me veel beter, mijn vriend

De dokter zegt: "Het spijt me, u moet komen"

Weer naar je kleine witte kamer»

Weer naar mijn kleine witte kamer