A Place to Lay Your Head - Broadside

I must have been a burden the first hours of my life

The way dad pushed me and mom aside

Looking for a better life

Most of my family

Believes I’ll never be a star

Since I was old enough to make a change

I knew I’d make it far

'Cause not knowing who you are

Keeps you wanting more

Set fire to your heart

Be your own light in the dark

I’m never looking back again

And I’m never settling again

I built these walls

To keep you out

I’ll chase the sun into the ground

But I’m never looking back again

Progressing smoothly now

Slowly defeating my self-doubt

Removed the dead weight of

Of the people who only

Look out for themselves

And now that I have grown

Enough to feel it in my bones

I think about the choices made

And all the winding roads

I’m sick of always being asked

«If this fails what comes next?»

Honestly, there’s nothing left

This is all I have

I’m never looking back again

And I’m never settling again

I built these walls

To keep you out

I’ll chase the sun into the ground

But I’m never looking back again

Undetermined, failure, burdened by the womb

Forced into this world by someone on the move

See the stars

Chase the moon

I can be anything

But nothing like you

The road is long

I’m too far gone

The burning sun is beating down

Still I’m never looking back again

I’m never looking back again

And I’m never settling again

I built these walls

To keep you out

I’ll chase the sun till it burns out

And I’m never looking back again

Ik moet de eerste uren van mijn leven een last zijn geweest

De manier waarop papa mij en mama opzij duwde

Op zoek naar een beter leven

Het grootste deel van mijn familie

Gelooft dat ik nooit een ster zal zijn

Omdat ik oud genoeg was om iets te veranderen

Ik wist dat ik het ver zou schoppen

Omdat je niet weet wie je bent

Blijft verlangen naar meer

Steek je hart in brand

Wees je eigen licht in het donker

Ik kijk nooit meer terug

En ik kom nooit meer tot rust

Ik heb deze muren gebouwd

Om je buiten te houden

Ik jaag de zon de grond in

Maar ik kijk nooit meer terug

Gaat nu vlotjes

Langzaam mijn twijfel aan mezelf overwinnen

Het eigen gewicht van verwijderd

Van de mensen die alleen

Kijk uit voor zichzelf

En nu ik ben gegroeid

Genoeg om het in mijn botten te voelen

Ik denk aan de gemaakte keuzes

En alle kronkelende wegen

Ik ben het zat om altijd gevraagd te worden

"Als dit niet lukt, wat komt er dan?"

Eerlijk gezegd, er is niets meer over

Dit is alles wat ik heb

Ik kijk nooit meer terug

En ik kom nooit meer tot rust

Ik heb deze muren gebouwd

Om je buiten te houden

Ik jaag de zon de grond in

Maar ik kijk nooit meer terug

Onbepaald, mislukking, belast door de baarmoeder

In deze wereld gedwongen door iemand die onderweg is

Zie de sterren

Achtervolg de maan

Ik kan alles zijn

Maar niets zoals jij

De weg is lang

Ik ben te ver weg

De brandende zon brandt

Toch kijk ik nooit meer achterom

Ik kijk nooit meer terug

En ik kom nooit meer tot rust

Ik heb deze muren gebouwd

Om je buiten te houden

Ik zal de zon achtervolgen tot hij opbrandt

En ik kijk nooit meer terug