You Can't Measure the Cost - Bread

The silken skies that so remind and mesmerize

And finally blind me The downy softness of herself forever lingering

Behind me Never ever has there been

Nor will ever be again

One someone to give you love, tenderness and be Your friend

Hanging on 'till the bitter end

You can’t measure the cost of a woman lost

But it’s a heavy loss indeed for those in need.

I’ve tried to look inside myself

To find the strength from which to draw from

The view she saw from.

Since she tried to go too deep

Limitations brought her down

And though I’d like to free her mind

Visitations bring a frown

I gotta find the place she found

You can’t measure the cost of a woman lost

But it’s a heavy loss to bear when she’s not there.

Where she is no one seems to know

The silken skies have swallowed her up or so it seems.

The morning mist that melts upon the meadow

Brings a touch of sorrow

The one I kissed is all alone

And may or may not know tomorrow.

Just an ordinary girl

To the ordinary eye

But so much deeper goes the vein

Like the glittering of gold you want to touch

Then you gotta hold

You can’t measure the cost of a woman lost.

De zijden luchten die zo herinneren en betoveren

En verblind me uiteindelijk De donzige zachtheid van zichzelf die voor altijd blijft hangen

Achter mij is er nog nooit geweest

Dat zal ook nooit meer zijn

Iemand die je liefde en tederheid geeft en je vriend is

Vasthouden tot het bittere einde

U kunt de kosten van een verloren vrouw niet meten

Maar het is inderdaad een zwaar verlies voor mensen in nood.

Ik heb geprobeerd in mezelf te kijken

Om de kracht te vinden waaruit u kunt putten

Het uitzicht vanaf waar ze het zag.

Omdat ze te diep probeerde te gaan

Beperkingen brachten haar naar beneden

En hoewel ik haar geest zou willen bevrijden

Bezoeken brengen een frons

Ik moet de plek vinden die ze heeft gevonden

U kunt de kosten van een verloren vrouw niet meten

Maar het is een zwaar verlies om te dragen als ze er niet is.

Waar ze is, lijkt niemand te weten

De zijden luchten hebben haar opgeslokt of zo lijkt het.

De ochtendmist die smelt op de weide

Brengt een vleugje verdriet

Degene die ik kuste is helemaal alleen

En misschien weet je het morgen wel of niet.

Maar een gewoon meisje

Voor het gewone oog

Maar zo veel dieper gaat de ader

Zoals het glinsteren van goud dat je wilt aanraken

Dan moet je vasthouden

U kunt de kosten van een verloren vrouw niet meten.