Minuit à Paris - Brass

Je ne me suis pas cru né pour ce rôle donc je n’ai fait que le romancer

Mes jours heureux, mes moments de seum depuis l’année nonante sept

Puis vieux t’sais quoi?

J’prendrais la vie comme un jeu car

Je suis de ces jeunes cés-coin dans, la mélancolie d’un je-ne-sais-quoi non

Désormais c’est très dur d'être un gamin des années 2000

Une âme désolée dans un monde où le mal est de mise

Après tout je n’ai pas à plaindre, le fait que ma rage dorme

Un obstacle de moins pour contrer mon syndrome de l'âge d’or

Pourquoi blâme-tu mon éloignement du vacarme métropolitain

Doublé d’un désir d’ailleurs irrépressible?

Moi je rejette bien ces hommes trop codifiés, semblables à des prototypes

Qui condamneront ma prétention en me jetant aux crocodiles

(Pont)

Aïe, ouais

En me jetant aux crocodiles

Putain

Mais bon

Moi, moi, moi

Hey

J’en ai passé des années à zoner dans le secteur

Hier mon passé m’apparaissait comme défectueux

Ouais j’en ai passé des années à zoner dans le secteur

Encore aujourd’hui mon passé m’apparaissait comme défectueux

(Pont)

(Couplet 2)

Accuser le coup, dire être offensé par éthique (Quoi?)

Accuser le coup, dire être offensé par éthique, tic, pff

C’est pas ridicule, juste un réplique parodique

Toi plus aucun mot ne peut t’arrêter parait-il

J’entend dire que t’as quitté Paris dans la nuit 2 juillet

Moins on m’en parle et mieux je suis

Est-ce que j’aime les films des années 20, la musique des seventies?

Qu’importe, je reste dans mon cliché, c’est toujours ce qu’elle essaye de me

dire

Mais merde, ce monde préserve-t-il les grands chef-d'oeuvres de Fellini

La vue du vide introspectif qui nous ferait même aimer l’ennui?

Rimbaud rendrait son assurance aux mains d’un monde d’abrutis parfaits

Qu’un pas devant, suffirait par ailleurs à effacer

Car les partisans, d’un monde évolué qui nous restreignent

Apparaissent par dizaine de millions…

Ik dacht niet dat ik voor deze rol was geboren, dus ik maakte er gewoon een romance mee

Mijn gelukkige dagen, mijn momenten van seum sinds het jaar zevenennegentig

Dan oude man, weet je wat?

Ik zou het leven als een spel beschouwen omdat

Ik ben een van die jonge mensen in, de melancholie van een je-ne-sais-quoi nee

Nu is het erg moeilijk om een ​​kind van de jaren 2000 te zijn

Een droevige ziel in een wereld van kwaad

Ik heb tenslotte geen klachten, het feit dat mijn woede slaapt

Weer een obstakel minder om mijn gouden eeuwsyndroom tegen te gaan

Waarom geef je de schuld aan mijn afstand tot de grootstedelijke din

Verdubbeld door een onstuitbaar verlangen elders?

Ik verwerp deze overdreven gecodificeerde, prototype-achtige mannen

Wie zal mijn bewering veroordelen dat ik voor de krokodillen ben gegooid?

(Brug)

Auw, ja

Door mezelf voor de krokodillen te werpen

Hoer

Maar ok

Ik ik ik

Hoi

Ik heb jarenlang in het gebied gezoneerd

Gisteren verscheen mijn verleden als defect

Ja, ik heb jaren rondgezongen

Zelfs vandaag leek mijn verleden mij gebrekkig

(Brug)

(Vers 2)

Geef het de schuld, zeg beledigd zijn door ethiek (wat?)

Geef het de schuld, zeg beledigd zijn door ethiek, twitch, pff

Het is niet belachelijk, gewoon een replica van een parodie

Je kunt je niet meer tegenhouden, zo lijkt het

Ik hoor dat je Parijs verliet in de nacht van 2 juli

Hoe minder mij wordt verteld, hoe beter ik ben

Hou ik van films uit de jaren 20, muziek uit de jaren 70?

Wat dan ook, ik blijf in mijn schot, dat is altijd wat ze me probeert te vertellen

zeggen

Maar verdomme, bewaart deze wereld de grote meesterwerken van Fellini?

De aanblik van introspectieve leegte die ons zelfs van verveling zou doen houden?

Rimbaud zou zijn vertrouwen overgeven aan een wereld van volmaakte idioten

Dat een stap vooruit genoeg zou zijn om te wissen

Omdat de partizanen, van een geëvolueerde wereld die ons beperken...

Verschijnen in de tientallen miljoenen...