Vakardienas trakums - BrainStorm

Vēl vakardienas trakums

Tepat ap mani vīd

Es jūtu dūmu smaku

Un prožektori vēl spīd

Tas vakardienas trakums

Tepat ap mani vīd

Un bara jaudīgā dvaka

Tā cērt, ka kukaiņi krīt

Es esmu dzimis pūlī

Kur saule nenoriet

Tur stāvus pretī man kuļ

Un tā mums visiem te iet

Es esmu dzimis pūlī

Kur saule nenoriet

Un šajā staru kūlī

Tas viss man aizmirsties liek

Aizmirsties liek

Aizmirsties liek

Bet, ja nē, tad atkal jābūt man te-

Starp debesīm un savām rētām

Kur domās plosās likteņa vējš

Tas mani dzen un mani mētā

Un reizēm pat uz pusēm plēš

Bet vēl uz pulvermucas

Iet vaļā deja un prieki

Ar savām kustībām kuces

No īstām neatpaliek

Bet vēl uz pulvermucas

Iet vaļā deja un prieki

Kratos līdzi kā jucis

Man tik un tā nepietiek

Jo esmu dzimis pulī

Kur saule nenoriet

Kā tādā ceļa rullī

Kas ikdienai pāri iet

Es esmu dzimis pūlī

Kur saule nenoriet

Ja apturēšu tūlīt

Tad priekškars aizvērsies ciet

Aizvērsies ciet

Aizvērsies ciet

Pag' vēl nē, tad atkal jābūt man te-

Starp debesīm un savām rētām

Kur domās plosās likteņa vējš

Tas mani dzen un mani mētā

Un reizēm pat uz pusēm plēš

Vēl vakardienas trakums

Tepat ap mani vīd

Vēl jūtu dūmu smaku

Un prožektori tik spīd

Vēl vakardienas trakums

Tepat ap mani vīd

Ir galvā tāds kā vakuums

Un šķiet kuru katru brīdi

Kā rītos bēgums tas aties

Bet pagaidām vēl ir karsts

Te caururbj tas skatiens

Kā indīgs lāzers

Stars

Ir karsts

Un bars

Kas spiež un griežas, griežas

Plakstiņi aizveras lēnām

Tik dzirdu balsis, kas sauc

Tā gribās atbildēt, bet nevaru

Jo atkal esmu te —

Starp debesīm un savām rētām

Kur domās plosās likteņa vējš

Tas mani dzen un mani mētā

Un reizēm pat uz pusēm plēš

De waanzin van gisteren

Recht om me heen

Ik kan rook ruiken

En de schijnwerpers schijnen nog steeds

Dat is de waanzin van gisteren

Recht om me heen

En de kracht van de kudde

Het snijdt zodat de insecten vallen

Ik ben geboren in een menigte

Waar de zon niet gaat

Daar staan ​​ze voor me

En dus gaan we allemaal hierheen

Ik ben geboren in een menigte

Waar de zon niet gaat

En in deze straal

Het doet me alles vergeten

Laat maar

Laat maar

Maar zo niet, dan moet ik hier weer zijn.

Tussen de lucht en je littekens

Waar de wind van het lot in je geest raast

Het drijft me en gooit me

En soms zelfs tranen doormidden

Maar nog steeds op het kruitvat

Dans en vreugde zijn open

Teven met hun bewegingen

Niet echt

Maar nog steeds op het kruitvat

Dans en vreugde zijn open

Schudden als een gek

Het is toch niet genoeg voor mij

Omdat ik in het zwembad ben geboren

Waar de zon niet gaat

Zoals in zo'n road roll

Wat gebeurt er elke dag?

Ik ben geboren in een menigte

Waar de zon niet gaat

Als ik nu stop

Dan gaat het gordijn dicht

Het zal sluiten

Het zal sluiten

Nog niet, ik moet hier nog een keer zijn.

Tussen de lucht en je littekens

Waar de wind van het lot in je geest raast

Het drijft me en gooit me

En soms zelfs tranen doormidden

De waanzin van gisteren

Recht om me heen

Ik ruik nog steeds rook

En de schijnwerpers schijnen zo veel

De waanzin van gisteren

Recht om me heen

Het is als een vacuüm in je hoofd

En het lijkt elk moment te zijn

Het zal verdwijnen bij eb

Maar het is nog steeds warm

Die blik dringt hier door

Als een giftige laser

sterren

Het is heet

en bars

Hij die duwt en draait, draait

De oogleden sluiten langzaam

Dus ik hoor stemmen die huilen

Het wil antwoorden, maar ik kan het niet

Omdat ik hier weer ben -

Tussen de lucht en je littekens

Waar de wind van het lot in je geest raast

Het drijft me en gooit me

En soms zelfs tranen doormidden